1 DISPENSA DI LETTERATURA LATINA A.A. 2009-2010 PROF ...

Liparum, qui supra dictas insulas regebat
imperio, factaque amicitia Cyanam filiam eius in
matrimonium sumpsit et Strongulam insulam in
qua maneret accepit.
hic illic, ut superius “hic currus fuit”.
vasto antro physica ratione hoc fingit poeta.
naturale enim est ut loca concava plena sint
ventis. sane 'vasto' pro desolato veteres
ponebant. Ennius Iphigenia “quae nunc abs te
viduae et vastae virgines sunt”. ponebant et pro
magno. Clodius commentariorum “vasta: inania
magna”.
lvctantes elaborantes egredi vel inter se
saevientes.
sonoras graves sonis, et est tempestatis
epitheton. ordo autem talis est, Aeolus ventos et
tempestates sonoras vasto antro premit. quidam
'sonoras' semper strepentes tradunt, ut
“fluminibusque sonoris”; nam sonorum est
quidquid sine intermissione sonum servat,
sonans vero quod ad tempus auditur. male
autem quidam accipiunt 'sonoras' pro sonantes,
cum sit proprium 'sonoras', ut
qavlassav avlassav avlassav te hj hjchvessa hj
hvessa hvessa. hvessa aliud est enim hj hjcou'sa hj
ou'sa ou'sa, ou'sa id
est sonans.
ac vinclis et carcere frenat translatio est per
poeticam licentiam facta. carcer autem est
undecumque prohibemur exire, dictus quasi
arcer ab arcendo. locum autem, in quo
servantur noxii, carcerem dicimus numero
tantum singulari; unde vero erumpunt
quadrigae, carceres dicimus numero tantum
plurali, licet plerumque usurpet poeta, ut est
“ruuntque effusi carcere currus”. alii vinclis
carceris tradunt, ut “quam ferro excisam
crebrisque bipennibus instant”.
illi indignantes hic aperte ostendit, quid sit
'luctantes'.
magno cvm mvrmvre montis non circum montis
claustra, sed cum magno montis murmure
fremebant. et est maior sensus: sic fremebant, ut
etiam antra possent sonare.
cvm mvrmvre montis] sic dixit Pacuvius
“murmur maris”, quia ventos murmur sequitur,
ut ipse alibi “magno misceri murmure pontum”.
circvm fremvnt quidam hoc loco 'fremunt' id
est imperia recusant intellegunt, ut apud
Cassium in annalium secundo “ne quis regnum
occuparet, si plebs nostra fremere imperia
coepisset”, id est recusare. ita et hic ostendit
ventos imperia recusantes. non numquam
9