1 DISPENSA DI LETTERATURA LATINA A.A. 2009-2010 PROF ...

quis ante ora patrum Troiae sub moenibus altis 95
contigit oppetere! o Danaum fortissime gentis
Tydide! me ne Iliacis occumbere campis
non potuisse tuaque animam hanc effundere dextra,
saevos ubi Aeacidae telo iacet Hector, ubi ingens
Sarpedon, ubi tot Simois correpta sub undis
scuta virum galeasque et fortia corpora volvit!' 101
quis ante ora patrum Troiae sub moenibus altis 95
contigit oppetere! o Danaum fortissime gentis
Tydide! me ne Iliacis occumbere campis
non potuisse tuaque animam hanc effundere dextra,
saevos ubi Aeacidae telo iacet Hector, ubi ingens
Sarpedon, ubi tot Simois correpta sub undis
scuta virum galeasque et fortia corpora volvit!' 101
excusationem Aeneae volunt fortissimum
dictum, a quo eum constat esse percussum, ut
Iuvenalis "vel quo Tydides percussit pondere
coxam Aeneae".
tydide vocativus Graecus est; si enim latine
diceret, o Tydida debuit ponere. omnia enim
patronymica quae in 'des' exeunt apud Latinos
primae sunt declinationis, ut "saevus ubi
Aeacidae telo iacet Hector". Tydides Diomedes,
Tydei et Deipyles, Adrasti filiae, filius, qui post
captum Ilium ad Italiam venit, quod plenius in
XI. libro habes. eo tempore statua cum in templo
Apollinis Delphici staret, vi quadam divina ad
Corcyram migravit visa est muros
Corcyraeorum defendere: nam eius
comminatione hostibus fugatis Corcyra bello
exempta est.
non potvisse quasi semper voluerit.
animam hanc quasi cum dolore 'animam hanc',
ac si diceret infelicem, quae ad laborem nata est.
effvndere secundum eos qui dicunt sanguinem
esse animam, ut ipse alibi "purpuream vomit ille
animam". nam alio loco aliorum opinionem
sequitur, qui dicunt spiritum esse animam, unde
est "atque in ventos vita recessit".
saevvs magnus, ut superius diximus. vel fortis,
vel bellicosus, ut est "et saevum Aenean agnovit
Turnus in armis". vel adversus hostes 'saevus',
et est epitheton ad tempus; nam incongruum
erat ab Aenea saevum Hectorem dici. aut
'saevus', quod adversum Antenorem et Aeneam
et Helenum sentiens Helenam non permiserit
reddi. ideo 'saevus' Hector, quia Aeneas
pius. quod autem ait 'Aeacidae telo' vult
ostendere feliciorem Hectorem, cui contigerit ab
Achille perire, quod ipse optaverit ei congressus,
sicut in V.Neptunus Veneri loquitur. et bene
elegit, cum quibus perisse debuerit; ipse enim et
fortis est, et numinum proles: recte ergo his
iungitur, in quibus talia fuerunt.
sarpedon et in ultima possumus accentum
ponere et in paenultima: nam Homerus et
'Sarpedonis' declinavit et 'Sarpedontis', unde et
varius accentus est: 'Sarpedonis' enim
antepaenultima habet accentum, 'Sarpedontis'
paenultima. sed 'Sarpedontis' usurpavit;
naturalis enim declinatio est 'Sarpedon
Sarpedonis', ut 'Memnon Memnonis, Sinon
Sinonis'. si autem genetivum in 'dontis' miserit,
a circumflexo venit, qui est in ultima syllaba
nominativi, ut Demophîn Demophîntis,
20