GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE

169 1563 OOTOB. 170
venit tam futilibus mendaciis credere? Quod sollicitas
es ne suis blanditiis nos irretiant Galli, et
praetorem nostrum Bosetum admones ut sibi proponat
senatus Metensium exemplum, facis quidem
pro fidelis amici sincerique officio, sed olfacere debuisti
unde prodiisset haec fabula, nisi forte ego et
TJeza tibi suspecti simus. Atqui nobis semper liberum
erit clare testari, neque hoc consilium unquam
hic fuisse captum, neque nos a Gallis tentâtes.
Ultra progredior: non modo huius rei nulla unquam
facta fuit mentio, sed ne cogitatio quidem obrepsit.
Equidem me ante biennium cum Admiraldo egisse
non dissimulo, ut si fieri posset foedus cum Bernatibus
Rex iniret, hac lege ut se obstringeret ad
tuendam quam hodie possident ditionem. Verum
hoc modo cavere yolui ne ad hanc urbem unquam
aspirarent, et optima erat ratio. Non est igitur cur
inani metu te posthac torqueas, donee ex nobis
cognoveris, vel Gallos aliquid moliri, vel nostros
adeo trepidare' ; ut temere ad eorum auxilium confugiant.
Quin etiam experientia brevi vanitatem
illam coarguet. Interea scias, legates vestros qua
maxima fieri potuit contentione incubuisse ut Bernâtes
libertatem et statum urbis nostrae Cantonum
iudicio permitterent. Hoc autem quid aliud est
quam nos iugulandos tradere? Itaque hoc adepti
sunt ut Bernâtes superiora omnia décréta retractarent.
Nunc dubii pendemus. Unde colligo te et
alios pios multis de rebus celari. Quin etiam ea
fuit legatorum vestrorum humanitas in conventu
Badensi, ut fugitandae invidiae causa nostros iuberent
ab omnibus suis colloquiis abstinere. Vale,
clarissime vir et mihi plurimum observande frater,
una cum uxore et familia collegisque omnibus.
Dominus vos omnes salvos tueatur, virtute sua
sustineat laboresque vestros benedicat. Genevae
9. Octobris 1563.
Iohannes Calvinus tuus.
4035.
CALVINUS MEROERO.
Instat quibuseunque potest precibus et argumentis
ut iUe professionem linguae hebraicae in schola Genevensi
capessat. *)
(Ex apographis Genevensibue Cod. 107«, fol. 280. 281. 283
coins tergo Calvinus ipse inscripsit: Mereero. Cod. Ill», fol.
211. Epp. Bern. VI. p. 1130. Simler. Vol. 108.)
4086.1) Cf. N. 3944.
S. Mihi vero tua excusatio non satisfacit, vel
quia iusta non est, vel quia in propria causa mihi
minimum blandior, vel quia nécessitas in quam tua
culpa coniecti sumus nullam excusationem admittit.
An uberior fructus istic publice sperandus sit ex
tuo labore nondum dispute: sed quia te nostrum
esse promissis tuis freti putavimus, ubi nos ea spe
deiicis, nisi saltern iacturam compensas, merito de
te queri licet. Longius tarnen progrediar: utiliorem
ecclesiae Dei operam tuam hie fore. Ridebis forte:
sed quod incredibile tibi videbitur verissimum esse
experientia docebit. Certe schola nostra hodie seminarium
est eorum pastorum, qui se in solidum
ac ingenue Deo consecrant. Quanti aestimas discipulos
formare qui mox per totam Galliam spargantur?
Multi forte libabunt tantum rudimenta, sed
erunt qui maiores facient progressus: et qui non
plane expolientur erunt tarnen exiguo gustu aptiores
ad obeundum docendi munus. lam si qui serio
discendi desiderio flagrant hue te sequentur. Nam,
ut scies, Antonio Cevalerio, qui nunc hebraicae linguae
professor est, designatus es successor. 2 ) Missionem
vero petiit non taedio vel contemptu, sed
quia mediocre Patrimonium aliter recuperare non
potest quam si in patriam se recipiat. Exiguum
quidem Stipendium esse fateor. Librae enim ducentae
penduntur. Aedes dantur satis amoenae et
spatiosae. Verum cogita impensas hic minores esse
quam apud vos. Alter ille labor est succisivus.
Suspicor, dum audis duplex tibi onus imponi, te
absterreri difficultate. Atqui in ea re falleris. Primum
nostra docendi ratio tibi merus erit ludus.
Deinde in labore extraordinario tibi dabitur adiutor
qui te molestia sublevet. Desine ergo putare, qui
apud nos sustinent docendi partes vel operam suam
ecclesiae aliis modis impendunt, quasi pistrino addici.
Non ita inhumani sumus vel rigidi exactores,
quin hilariter Christo serviant homines literati.
Sanraverius, quem miseras, morbum hic non contraxit
sed mortem secum attulerat. Itaque quum
adhuc agitaret quaedam duntaxat praeludia decubuit.
Porro quam necessarius sit labor ille cui
destinatus erat, non commemoro. Certe ubi te melius
impendas non video. Interea privatim non erit
tibi inutilis. Si te persuadere sinas, senties non
data tibi fuisse verba. Verum celeritate opus est.
Quare si fidem praestare tibi in animo est, fac nos
ante finem Novembris certiores, te vero circiter initium
Martis hue sistas oportet. Quod si hac quoque
spe excidimus (quod omen Deüs avertat) neque
coram Deo absolvi, nec apud homines tuam
existimationem tueri potes, nisi saltern vicarium
nobis repraesentes, non tibi parem (ubi enim re-
2) Beg. du Cons. Aug. 19. 23. 26. Sept. 10. 13. Chevallier
fut déchargé à sa demande en 1567.