GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE

59» ADDENDA ET CORRIGENDA. 600
135. Not. 2. Herminjardus non solum dubia a nobis
olim proposita confirmât sed coniecturam addit
de Simone Moreau aut Simone Brossier, qui
postea inter ministros saepius occurrunt. Verum
Simones plures esse potuerunt et res diiudicari
nequit.
136. Not. 5. Petrum Viretum? Deperdita Farelli
epistola de nomine ambigi potest.
Not. 6. Vide supra in Addit ad N. 127.
137. Textum mutilum Herrn, ita reficit: 1. 15: qui
te mox adibunt. — 1. 17: excipiantur. — 1. 18:
Oro itaque ut. — 1. 20: etiam initio plurimis.
— 1. 21: penetralibus velnt. — 1. 23: in eo
ipso. — 1. 24: eoncordia. — 1. 26: ad veram
cariiatem. — 1. 27: gauderem rescire. Nostra.
— 1. 28: nee quidquam. — 1. 29: audeo nisi.
— L 30: multi sunt. — 1. 31: alii auditores.
— 1. 33 : vere dictum. — 1. 34 : Talis est plebs.
— 1. 36: qui manu.
139. Not. 3. Le calcul, qui porte à quinze ans le
temps pendant lequel Calvin aurait joui d'un
bénéfice ecclésiastique, n'est pas tout à fait
exact, si tant est qu'il faille ainsi comprendre
ce passage. Voyez Herrn. V. 104 et nos Annales
aux années" 1521 et 1534.
140. Not. 1. Herminjardus suspicatur Conzenum
innui, infra vero litera S. Sulzerum designari.
141. 1.8. Pro commodaturus Herrn, habet: ornamento
futurus, ne sic quidem sensum commodum
textui minus sano inferens. — 1. 4 a fine pro
nostro: ut id sarciatur, idem legit: amor servetur.
In insoriptione pro fratri, idem scribit :
maiori. Quum authenticum iam nequeamus
conferre, haec simpliciter hic commemoramus.
Bucerum non quivis sine lapsu legit. Si quis
postea supervenerit penes hune iudicium esto.
142. Not 1. Certissimum est hic mentionem fieri
Enardi Pichon et Casparis Carmel qui saepissime
in nostro thesauro occurrunt.
In textu ipso 1. 14 a fine lege: qui se pascunt,
non oves, quin omnia subvertant. Scribat
etc. — 1. 8 a fine : Te hoc parte felicem puto.
144. De Pignaeo (Pignet, du Pinet) adeas Herrn.
V. 126. Minister erat in Ville-la-Grand, in
Sabaudia Bernensi.
Quae not. 20 dubia movimus, ea nulla sunt.
Loquitur de ed. U. Institutionis. Iam N. 156
not. 4 et 186 not. 3 rectius iudicavimus. Cf.
quoque N. 158 not 1 in Addendis.
145. In hac epistola haudquaquam prospéra fortuna
usi sumus. Autographon ipsi non inspexeramus
et quae ad nos scheda peryenit plurimis
vitiis scatebat quae nostro marte omnia extirpare
non potuimus. Acoipe quae iam ex Herminjardo
ad textum emendandum conferre
licet, (p. 149.)
Pag. 262 1 13: oontecturae. — 1. 14. pro
monachus quod nobis suspeotum erat Herrn,
legit: moechus. — 1. ult. Massiliac», i. e. Maxilly
prope Evian. — pag. 263. 1. 8. mendose
scriptum est: privatus pro Pariatus — 1. 10.
componerem (?) — 1. 20 Sabaudi hoc dixisse,
deleta distinetione. — 1. 21. pro: uberrime lege:
ultionem. — pag. -264. 1. 26: pro Cogitur etc.
1. Erigatur ac tandem constituai — 1. 28 : addecet.
— 1. 31. audivi enim hoc. — 1. 33: fuerint
profligati, res etc. deleta distinetione. —
1. 3 a fine: Verum tvmeo ne. — 1. ult. dissidiorum.
— pag. 265. 1. 8. Quod nobis oblatum
fuit Capunculus, ut omnino damnandum unois
inclusimuB. Nee sine causa. Herminjardus ooniieit:
Carpinülos, i. e. Cardinales. — 1. 12.
plébem movent. — pag. 266. L 8: excipietur.
— 1. 12 : pios omnes.
Praeterea haec addimus: Not. 3 delenda:
agit de Syndico. Hospes ursi (hôte de l'Ours)
erat Io. Lullin, syndicus et caupo. — Not 9.
Lacunam Herrn, sie explet: liston ton evangelii
(graece reddas), nempe latinis literis scribebat
hjaiwv %wv, quae viri docti sententia est
Sed quidni tou (roü)? — Not. 14. Herrn, p. 142
FareUum non Bernae sed Columbariae fuisse
ait, non m. Iulio sed Septembri cum Wattevillio
colloquutum.
De Capunoulo nuper Parisiis prodiit libellus
Notice sur léhan Chaponneau docteur de
Véglise réformée, metteur en scène du mistère
des Actes des Apôtres, joué à Bourges en 1536,
par Em. Picot. 1879.
Iam quod ad sohedam attinet quae ad
Morandum scripta est et quam nos epistolae
Farelli subiunximus, quanquam de eius natalibus
non omnino certi, hanc Herrn. V. 78 ad
initium Augusti refert. Cuius argumenta satis
luculenta apud ipsum videas.
In textu 1. 9 lege: quum aures .... possent,
iubebatur caett. deleta distinetione. —
1.11 : pro: adiuveml. adwrem.—not 19 pro Aprili
Herrn, ponit: pridie Nonas Maias. — Quae
not. 21. legere non potuit librarius Herrn, sic
offert: non cogère se aiunt, se lubens (sic!)
perferre ut in ipsorum agat ditione.
146. Pag. 268 med. Bene in schedis nostris legitur:
neque ructare neque literas novit. Sic quoque
Herrn. Simlerus, latinam formulam sequutus
scripsit nature quod perperam reoepimus nobis
ipsis diffidentes.
148« Humbertus videtur fuisse studiosus Neocomensis
tune Argentorati degens, et sic eundem
crediderimus atque illum qui postea ministerio
apud Valdenses functus est. Cf. Indicem.