24.04.2013 Views

GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE

GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE

GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

559 -EPISTOLAE 4251—4254 560<br />

coner interea vitam mean» conformare. Si quam<br />

ergo, o ecclesiae decus, sinistram de me antehac<br />

opinionem indneris, exue quaeso, nee alio me esse<br />

animo quam nuper eram crede. Quern ut non foveat<br />

tantum sed magis ac magis augeat, Dominum<br />

una mecum orabitis. Hunc spero brevi effecturum,<br />

ut quam nunc vobis est <strong>et</strong> mihi absentia mea molesta,<br />

tarn sit adventus utrisque gratus. Amicos<br />

omneis meo nomine salutabis, maxime Bobertum, 8 )<br />

quern harum literarum participem facias relim, ad<br />

quern si negotia paterentur nunc scripsissem. Yale,<br />

pastorum decus. Lut<strong>et</strong>iae pridie id. februarii.<br />

4252.<br />

PELLETÜS OALVINO.<br />

Tuus I. M. 4 )<br />

Proponii ei casum matrimonialem plane singularem.<br />

(Ex apographo Cod. Paris. Dupuy 102, fol. 180.)<br />

A Monsieur Oalvin.<br />

Verebar, vir ornatissime, ne quid offendissent<br />

te meae literae, quod nihil omnino responderes,<br />

nisi is oui eas ad te dederam mihi nunciass<strong>et</strong> te<br />

boni consuluisse meam audaciam, atque in bonam<br />

partem accepisse meam sedulitatem. Quod mihi<br />

plus satis fuit. Nollem enim me ei, quern ut unicum<br />

a<strong>et</strong>atis nostrae doctrinae <strong>et</strong> religionis ornamentum<br />

conspicio <strong>et</strong> reneror, aliquo modo meis Uteris<br />

illiteratis acerbum fuisse. TJnde non possum satis<br />

laudare hanc tuam humanitatem <strong>et</strong> vere christianam<br />

caritatem, quae erga miseros nos, qui sub<br />

sacrilego papatus imperio d<strong>et</strong>inemur, uteris.<br />

Scripseram ad te non nuper admodum aliquorum<br />

dubiorum verum <strong>et</strong> germanum intellectum<br />

a te p<strong>et</strong>ens: quod <strong>et</strong> iterum his Uteris a te volui<br />

efflagitare. Oogor enim a rivulis nostris aridis ac<br />

torridis ad te fontem uberrimum confugere, <strong>et</strong> nisi<br />

semper in tenebris densissimis delitescere velimus,<br />

lux nobis <strong>et</strong> Veritas ab aliis quam a nostris theologis<br />

expiscanda est: quos pra<strong>et</strong>erquam quod magna<br />

3) Stephanum.<br />

4) Merceri nomen ex mera eoniectura supra scripsimus,<br />

ad vocationem Genevensem in hac epistola alludi putantes, de<br />

qua v. N. 2832. 2841. 2850. 2890. Etiam quod hebraica<br />

seriptor affectât ad eundem nos revocat. Annum 1558, aut<br />

1559 potius adscribendum esse arbitramur.<br />

professos in minimis esse versatos videas, longissime<br />

semper aberrant <strong>et</strong> absunt a sincera doctrinae puritate,<br />

nulla alia in re magis oooupati quam ut<br />

superiorum interpr<strong>et</strong>amenta <strong>et</strong> argumenta omissa<br />

lege Dei recenseant, potius tarnen ad carpendum<br />

si quid male, quam ad laudandum si quid bene ab<br />

eis dictum sit: interim vero pugnas excitantes mirificas<br />

an potius hominum salutem <strong>et</strong> fidem subvertant<br />

quam quid ad earn fovendam <strong>et</strong> augendam<br />

conférant, ut ex tuis uberrimis <strong>et</strong> purissimis commentariis<br />

quotidie pernoscimus.<br />

Yerum ut instituti mei rationem in pauca oonferam,<br />

<strong>et</strong> ut intelligas quae dubia nos movent, hoo<br />

primum unum est quod re ipsa non nuper quidem<br />

accidit. Quum hic apud nos cuidam mulieri viri<br />

fastidium obrepsiss<strong>et</strong>, usque adeo ut ab eo disoessiss<strong>et</strong><br />

sine causa légitima, quae quantumvis sui<br />

officii <strong>et</strong> mutuae benevolentiae, quam sibi invicem<br />

debebant, a viro per trimestre admonita noluiss<strong>et</strong><br />

viro reconciUari ac cum eo in gratiam redire, vir<br />

aliam accepit uxorem (clam enim omnibus erat<br />

matrimonium quod cum prima in aliéna provincia<br />

contraxerat, quia filii duorum fratrum essent <strong>et</strong> per<br />

consequens iure canonum prohiberentur). Mulier<br />

vero, quae a viro primum discessit, astuta nimis<br />

allegat adulterium a viro admissum, <strong>et</strong> propterea<br />

sibi partam libertatem esse alteri nubendi contendit,<br />

nequaquam grave duoens quod hie alteram duxerit:<br />

quinimo nihil unquam sibi gratius accidisse demonstrans,<br />

ut inde internoscere facile sit, earn viro<br />

ansam delinquendi praebuisse. Hoc enim res ipsa<br />

loquitur. TJnde quamvis ex viri aut mulieris fornicatione<br />

alteram adipisci libertatem fateri cogamur,<br />

graviter tarnen urgent facti circumstantiae huiusmodi.<br />

Hac enim ratione facile omnia hie dissolverentur<br />

matrimonia. Verum quamvis levitatem <strong>et</strong><br />

temeritatem viri minime probemus, eadem ratione<br />

quoque mulieris dolum <strong>et</strong> fraudem improbare cogimur.<br />

Si enim ex Matth. c. 5 (Quisquis repudiaverit<br />

uxorem nisi causa stupri facit earn moechari)<br />

non potest vacare culpa haec mulier quae primo<br />

discessit a viro sine causa légitima. Accedit <strong>et</strong>iam<br />

quod Paulus ad Corinth, c. 7 iub<strong>et</strong> uxorem a viro<br />

non discedere, si vero discesserit, aut viro suo reconciUari<br />

aut innuptam manère. Non est absimile<br />

quoque, id quod optime animadvertisti in tua Harmonia<br />

>) luculentissime (Matth. c. 19), adulterii<br />

apud Marcum ideo nullam fieri mentionem, quod<br />

notare voluerit tantum corruptelam quae tunc passim<br />

trita erat, eamque reprehendi a Domino, quo<br />

post voluntaria divortia utrinque ad novum coniugium<br />

transibant. Atque hoc in loco multi e v<strong>et</strong>eribus<br />

lapsi sunt. Quae sane corruptela in his quoque<br />

de quibus agimus animadverti potest, praeser-<br />

4252.1) a. 1553 primum édita.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!