GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE
GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE
411 EPISTOLA 4164 412 edioto rursus iudicare iussum: quod pridie Id. Mart, promulgatum est, 2 ) a Gwrdinali vero nominatim delecti qui iudicarent. Itaque nefarius ille tot sibi satellites carnificesque delegit, per quos Christum membratim excruciet atque equuleis, eruce, ignibus, omnique tormentorum diritate conficiat, adrersante et nequidquam praemonente magistro equitum, 3 ) qui tarn potentes nationes irritare vehementius, aut non satis fidas amioasque exasperare, aut pacatum Galliae statum turbare tumultibus, periculosum affirmarat hoc tempore. Nam constare sibi treis e quatuor Galliae partibus aut infectas haeresi aut Lutheranis favere. Prius enim Guisius, Cardinalis istius frater, a quo sermonis huius initium factum, dixerat Vasoones, qui Metis in praesidio sunt, palam profiteri religionem christianam, et e reliquis, quo qnisque fortior esset et ad omnia mandata paratior, eo constantius asserere hoc dogma. 4 ) Autorem quondam cohortis praefectum, Favas nomine, qui ipse fortis8ime pro Rege dimicans interiisset. Metis desolata iacere templa, missas päucas aut nullas ferme celebrari. Versari passim inter militum manus Lutheranorum libros dum excubias agerent aut essent in statione. Hic Çardijicdis, ni Rex quam primum medeatur, desperata omnia dicere, et ab ipsis fundamentis ruiturum regnum. Remedium afferre salutare et necessarium, caedem scilicet et proscriptionem, praesertim nobilium, qui sua studia non magnopere dissimularent : serpens hoc venenum ne longius evagetur per nobilitatem gallicam, ferro coercendum et ignibus. Ita apud fascinatum carmine meretricio 5 ) omnique superstitione regem plus valuit autoritas istius venefici quam prudens aliorum consilium, qui commodius in tempus, quum nullus externus metus cohiberet, caedem bonorum severoyent en leur confession de foy. (Hist, des choses mém. 1599. p. 7.) On l'appelloit la chambre ardente. (Hist. ecel. I. 68.) Elle estoit comme une fournaise vomissant le fen tons les ionrs (ibid. 100). 2) Talis edicti mentionem factum alibi non relegimus, nisi Mud de quo Thuanus I. 262 edit. Aurel. 1626.- Mense Martio 1551 lex de praesidiali jurisdictions in senatu Parisiensi et aliis regiis onriis reoitata est et frementibns patribus promnlgata. Ea in omnibns praefeotnris oonsiliariis ad minimum Septem summum indicium de omnibus oirilïbus litibus tribnitnr ... Id Card. Lotaringo instigante factum. Verum hie de haeretieis nihil Aliud edictum renouvelant les anciens contre ceux de la Religion, attribuant la cognoissance de ceux sentiraient mal de l'Eglise Romaine à tous iuges prési- E uz en dernier ressort (Hist. ecel. I. 84) datum fuit a. d. V. Cal. lui. 1551 et a. d. III. Non. Sept, a Parlamente receptum. (Popelin. I. 6; Becueü des Actes du Clergé de France P. 1771. I. 1101; Haag, Pièces p. 17; Soldan I. 228.) 3) Le connétable de Montmorency. 4) Ergo haec ep. scripta est post captam Metenswim urbem. Caeterum de its quae hie narrantur nihü alibi, ne apud Meurisse quidem. (Hist, de Vhérésie dans Mete. 1670.) 5) Attudit ad Dianam Pictaviensem. / differendam censerent. Verum, ut ego quidem arbitror, fatalis haec est regni periodus. Domestico tumultu quassatum, externa vi impulsum, ruinam minatur, et rex ferrum quo se defendere deberet in propria vertit viscera. Nam ne inanes esse putes conatus, eo prorupit Cardinalis Borbonii stoliditas, ut ante annos decern Lutheranum in Gallia nullum fore audientibus multis pro sua sanctitate sanctissime deieraret. Ago vero et agam Deo meo gratias qui, dum ex elato supremoque superbiae gradu regnum hoc deiieiat, tantisper dum effundit iram suam suos subtrahit et vocat in sinum gremiumque suum. Causam persequutionis huius vides quae praetendatur : potissima et quae unioa impellat avaritia est horum idolum. Nam meretrioi in redemptionem generi, et his sicariis e Christianorum Bpolus 200 M. coronatorum promissa sunt. 6 ) Nec iam bonis fortunisque contenu sunt: sanguinem vitamque expetunt, et quia intus eos oruciat consoientia, ratam certamque non putant fore proscriptionem nisi qui queri possit supersit nemo. Ducënti et amplius locupletes designati ad caedem, e quibus consiliarii sunt xv (ut aiunt) notae speotataeque virtutis. Qui hos iugulent excruciatos assueti caedibus gladiatores lecti sunt ex universo senatu, quorum potissimum superioribus annis perspeota est crudelitas, détestante et imprecante optimo quoque. Nam si quis stolidus, si quis impius, in id concilium vocatus est: quum faoilius nihil sit quam a magistris nostris oculis designatum reum mortis sontemque dicere, nec gratius ullum iucundiusque Deo, ut aiunt, tot sordium oorruptionumque piaculum quam huiusmodi xaddoficaa. Quin et ipse praeses seoundus, 7 ) professus hostis nominis ohristiani, cuiusque toga christiano sanguine tinota imbutaque est, horret apertum scelus, et iussus praeesse conscelerato illi concilio, rem non dissimulandam ait: non enim agi de stabilienda religione, sed ut innocentum fortunis et opibus paucorum expleatur avaritia, aut sanguine satietur ulciscendi libido. Senatus universus, sponte sua coactus, conquestus est graviter non sibi more maiorum permissum delectum eorum qui de haeresi et capitis causa cognoscerent. Ita damnari religionis hoc praeiudicio Universum ordinem, vel delectos qui ad aliorum praesoriptum nutumque iudicarent. Missi sunt ad regem cum mandatis praesides: quae res suspensum tenet concilium. 6) JStiam haec alibi non referuntur. Be Cardinalis et Dianae avaritia multa tradunt autores (cf. Sleidanum, Thuanum, Sarpium) et scortum Mud regem impidisse ut süri damnatorum bona adiudicaret. (Soldan I. 233.) 7) Quis hic fuerit nescimus. Primus praeses fuit famosus ille Petrus Liset cui Beea monumentum exstruxit aère perennius.
413 SUPPLEMENTS. 414 Horum carnificum manus Cormellius 8 ) frater noster effugit summo Dei miraculo, quum traditus esset a rege, proditus a Cardinale, gravaretur a meretrice. In quo torquendo se ipsos crudelitate vincere constituer ant, sive quod tanti viri constantiam gravitate suppliciorum frangere et de nobis triumphum ducere erat in animo, sive quod extorquere tormentis volebant qui e nobilitate aut civitate nostra locupletes Christum amplecterentur. Nam Cardinalis, quum rogaretur ab uxore ut qualem se verbis, saepe antea testatus erat tum viri summo in discrimine re declararet, paternus, inquit, tibi sum amicus, neque quidquam est quod tui causa nolim: et hoc nunc fidèle tibi et utile do consilium ut abiecto marito patrem sequare: ita facies quod honestam decet feminam. Quum destitutus esset Cormellius omni humana spe et traditus illi concilio, non ad iudicium sed ad mortem crudelissimam et omni morte acerbiores cruciatus, liberatus est a Domino, et plane liberatus. Quod qui factum sit propediem, ut spero, cognosces ab iis qui negotio praefuerunt. Uxorem ante praemiserat quae digna est tali viro, et in extremum orbem 9 ) (quo me scripsi proficisci) prosequi parata vel pedibus. Quod eo scripsi ut nobiscum gratias agas Deo, qui quo Cormelivm totum omni Servitute et compedibus vindicaret in libertatem captivum fieri voluit et vinctum. O speciosa vincula quae talem libertatem pepererurit! O salutarem utrique carcerem! Quo sit animo malui te ex illorum Uteris cognoscere quarum exemplar, quum non vacaret describere, desoribi utrumque iussi. Olbracus 10 ) noster sponsione data liberatus est et emissus e morte certissima gratia et autoritate suorum eodem profectus. Sexto abhinc die profecta est hinc in orbem, ut scripsi, extremum lectissima pientissimaque femina Belfinia, suos in complexu habens liberos, quos suavissimum gratissimumque sacrificium offerat Deo tantorum beneficiorum autori. Ego tuas quotidie literas exspecto: interim haereo in eodem scopulo sed tarnen sum in bona spe. Quos captos audieras reservantar illi concilio: nam senatores àxçonôXetoç 11 ) rem odiosam a se in illos carnifices reiiciunt. Niedlaus vester 18 ) forti 8) De hoc viro aliunde nihil rescivimus. De Gasp. Carmelo minime cogitandum quern usque ad a. 1557 Genevae, Argentorati et Neocomi fuisse tralatitium^ est et per omne antecedens tempus de his cruciatibus ne ygv quidem in nostro thesauro ubi tarnen fere singulis mensibus eius mentio fit. 9) Hoc nomine, etiam infra usurpato, Geneva vel Helvetia significari videtur. 10) Guilelmus Holbracus iam a. 1548 in Helvetia erat, et de carcere Parisiensi eius omnino nihil legimus. 11) Parlamentum Parisiense. 12) Hist. eecl. I. 92 laudat aliquem Nieol. Nail Genomanum, qui a. 1553 Lutetiae combustus est. Hist, des Mart. inviotoque animo est, noster lignarius bono quidem, sed pedore carceris et terrore tormentorum debilitatur. Latribertus negat se responsurum apud alienum iudicem, se oriundum e Latobrigibus, illic sedem domiciliumque habere, in Galliam negotiationis tantum causa commeare. Si quid commiserit adversus leges non recusare iudicium, si causa religionis agitur, se Galium non esse nee se magis quam totam gentem unde sit accusari. Faxit Dominus pro nominis sui gloria, et tueatur quos testes verbi sui esse voluit, et invictos reddat quae ipsa est invicta Veritas. Nee magis perspicua est Dei in suis servandis summa benignitas quam est in perdendis hostibus illustre iudicium. Ioannes Andreas (scis nimirum quern dico) paucis abhinc diebus mortuus est repentino correptus morbo. Archiepiscopus Turonensis, Cardinalis istius anima, periit quum ex resecti cruris quod putruerat dolore in desperationem venisset. 13 ) Hubertus noster exustus est, sed eo Lutheranum magis visum quemquam negant, qui crucem ne viderit quidem nee persuaded potuerit ut conficeretor. Sed istis furiosis cum lemuribus et larvis, hoc est insepulti retecti anima, bellum fore video et praedico. Nos, ut haec sunt tempora, bene valemus. Literas tuas exspecto. Salutabis ViUetium, i4 ) Veracem, Varronium, ls ) Areneum caeterosque nostros. Te Dominus cum tuis fratribus in ea statione in qua te posuit quam diutissime episcopum vigilemque velit esse ad nominis sui gloriam suorumque salutem. Tuus Claud. Tubinus. 16 ) f. 27 eum Lausannensem dicit sutorem qui S. S. extmplaria in Galliam portaverat. 13) Mem. de Condé I. 593: Le Card, de Lorraine se dovroit souvenir de l'histoire d'Estienne Poncher archevesque de Tours, son grand snppost, lequel fut frappé de la main de Dieu en une jambe à laquelle le feu se prit, et combien qu'elle lui fut couppée tontesfois le feu passa onltre et se prit par tout son corps sans qu'on y peust remédier, tellement que dans trois jours il mourut reniant et blasphémant Dieu. Constat autem hume mortuum esse Id. Mart. 1553. (Gallia ehr. T. XIV. Par. 1856. p. 135.) Iam habes epistolae natales! U) Galiffe ÜI. 494. 15) Ami Varro ea Ducentis 1552 in Senatu 1569 et Syndieus obiit 1593. (Id. III. 476.) 16) Manusquum eadem sit ac eaquae scripsit tn eodice praecedentem (JV72750) autorem credimus Claudium Villiers alias Loiseleur.
- Page 167 and 168: 309 1564 MAL 310 De rebus nostris.
- Page 169 and 170: 313 1564 IUN. 314 4113. FAREL A LIB
- Page 171 and 172: 317 1564 IUN. 318 4116. interdictum
- Page 173 and 174: 321 1564 IUN. 322 turbulentis tempo
- Page 175 and 176: 325 1564 IUN. 326 eas quas hie vir
- Page 177 and 178: 329 1564 IUL. 330 troversia, ex qui
- Page 179 and 180: 333 1564 IUL. 334 lorum immortali,
- Page 181 and 182: 337 1564 IUL. * 338 rerum omnium fa
- Page 183 and 184: 341 15G4 IÜL. 342 missus, ascendit
- Page 185 and 186: 345 1564 IÜL. 346 „spes, haeo Ve
- Page 187 and 188: 349 1564 IUL. 350 affectum, veramqu
- Page 189 and 190: 4127. IONVILLABÜS BULLINGERO. De e
- Page 191: SUPPLEMENTUM THESAURI EPISTOLICI CA
- Page 194 and 195: 363 EPISTOLAE 4131—4134 364 413t
- Page 196 and 197: 367 BPISTOLAB 4134—4137 368 et de
- Page 198 and 199: 371 EPISTOLAE 4138-4141 372 4138. C
- Page 200 and 201: 375 BPISTOLAE 4141—4144 376 dicun
- Page 202 and 203: 379 EPISTOLAE 4144—4146 380 opera
- Page 204 and 205: 383 EPISTOLAE 4147—4149 384 4147
- Page 206 and 207: 387 EPISTOLAB 4149—4152 388 istic
- Page 208 and 209: 391 EPISTOLAE 4152—4154 392 A Mon
- Page 210 and 211: 395 EPISTOLAE 4154—4155 bis 396 Q
- Page 212 and 213: 399 EPISTOLAE 4155 bis—4158 400 f
- Page 214 and 215: 403 EPI8TOLAE 4158-4161 404 rursus
- Page 216 and 217: 407 , BPI8TOLAE 4162—4164 408 416
- Page 220 and 221: 415 EPISTOLAE 4165—4168 416 4165.
- Page 222 and 223: 419 ut ilium pedibus iam calcare au
- Page 224 and 225: 423 EPISTOLAE 4169-4171 424 ce qui
- Page 226 and 227: 427 EPISTOLAE 4171—4174 428 faict
- Page 228 and 229: 431 EPISTOLA nostra opera necessari
- Page 230 and 231: 435 EPISTOLAE 4178—4179 436 4178.
- Page 232 and 233: 439 EPISTOLA 4179 440 ten die Sach
- Page 234 and 235: 443 EPISTOIiAE 4179—4179 bis 444
- Page 236 and 237: 447 EPISTOLAB 4179 bis—4182 443 D
- Page 238 and 239: 451 EPISTOLAE 4182—4185 452 tant
- Page 240 and 241: 455 EPI8T0LAE 4185—4188 456. Petr
- Page 242 and 243: 459 EPISTOI Quid agat D. Martins 3
- Page 244 and 245: 463 EPISTOLAE 4191—4194 464 Illus
- Page 246 and 247: 467 EPISTOLAI les nos a Bordeaux qu
- Page 248 and 249: 471 ment on ne me congnoit pas bien
- Page 250 and 251: 475 EPISTOLA] 4200. THELLIGNY A CAL
- Page 252 and 253: 479 EPISTOLAE 4203—4205 480 4203/
- Page 254 and 255: 483 EPI8T0LAE 4205-4209 484 amplexu
- Page 256 and 257: 487 EPISTOLAE 4209—4212 488 sine
- Page 258 and 259: 491 BPISTOLAE 4212—4212 bis 492 B
- Page 260 and 261: 495 EPISTOLA 4212 bis 496 da Consis
- Page 262 and 263: 499 EPISTOLAE 4212 bis—4214 500 s
- Page 264 and 265: • SERIES SECUNDA Epistolarum quar
- Page 266 and 267: 507 EPISTOLAE 4215—4216 508 qui n
413 SUPPLEMENTS. 414<br />
Horum carnificum manus Cormellius 8 ) frater<br />
noster effugit summo Dei miraculo, quum traditus<br />
ess<strong>et</strong> a rege, proditus a Cardinale, gravar<strong>et</strong>ur a<br />
mer<strong>et</strong>rice. In quo torquendo se ipsos crudelitate<br />
vincere constituer ant, sive quod tanti viri constantiam<br />
gravitate suppliciorum frangere <strong>et</strong> de nobis<br />
triumphum ducere erat in animo, sive quod extorquere<br />
tormentis volebant qui e nobilitate aut civitate<br />
nostra locupl<strong>et</strong>es Christum amplecterentur.<br />
Nam Cardinalis, quum rogar<strong>et</strong>ur ab uxore ut qualem<br />
se verbis, saepe antea testatus erat tum viri<br />
summo in discrimine re declarar<strong>et</strong>, paternus, inquit,<br />
tibi sum amicus, neque quidquam est quod tui<br />
causa nolim: <strong>et</strong> hoc nunc fidèle tibi <strong>et</strong> utile do consilium<br />
ut abiecto marito patrem sequare: ita facies<br />
quod honestam dec<strong>et</strong> feminam. Quum destitutus<br />
ess<strong>et</strong> Cormellius omni humana spe <strong>et</strong> traditus illi<br />
concilio, non ad iudicium sed ad mortem crudelissimam<br />
<strong>et</strong> omni morte acerbiores cruciatus, liberatus<br />
est a Domino, <strong>et</strong> plane liberatus. Quod qui factum<br />
sit propediem, ut spero, cognosces ab iis qui negotio<br />
praefuerunt. Uxorem ante praemiserat quae<br />
digna est tali viro, <strong>et</strong> in extremum orbem 9 ) (quo<br />
me scripsi proficisci) prosequi parata vel pedibus.<br />
Quod eo scripsi ut nobiscum gratias agas Deo, qui<br />
quo Cormelivm totum omni Servitute <strong>et</strong> compedibus<br />
vindicar<strong>et</strong> in libertatem captivum fieri voluit <strong>et</strong><br />
vinctum. O speciosa vincula quae talem libertatem<br />
pepererurit! O salutarem utrique carcerem! Quo<br />
sit animo malui te ex illorum Uteris cognoscere<br />
quarum exemplar, quum non vacar<strong>et</strong> describere,<br />
desoribi utrumque iussi.<br />
Olbracus 10 ) noster sponsione data liberatus est<br />
<strong>et</strong> emissus e morte certissima gratia <strong>et</strong> autoritate<br />
suorum eodem profectus. Sexto abhinc die profecta<br />
est hinc in orbem, ut scripsi, extremum lectissima<br />
pientissimaque femina Belfinia, suos in complexu<br />
habens liberos, quos suavissimum gratissimumque<br />
sacrificium offerat Deo tantorum beneficiorum autori.<br />
Ego tuas quotidie literas exspecto: interim<br />
haereo in eodem scopulo sed tarnen sum in bona<br />
spe. Quos captos audieras reservantar illi concilio:<br />
nam senatores àxçonôX<strong>et</strong>oç 11 ) rem odiosam a se in<br />
illos carnifices reiiciunt. Niedlaus vester 18 ) forti<br />
8) De hoc viro aliunde nihil rescivimus. De Gasp.<br />
Carmelo minime cogitandum quern usque ad a. 1557 Genevae,<br />
Argentorati <strong>et</strong> Neocomi fuisse tralatitium^ est <strong>et</strong> per omne<br />
antecedens tempus de his cruciatibus ne ygv quidem in nostro<br />
thesauro ubi tarnen fere singulis mensibus eius mentio fit.<br />
9) Hoc nomine, <strong>et</strong>iam infra usurpato, Geneva vel Helv<strong>et</strong>ia<br />
significari vid<strong>et</strong>ur.<br />
10) Guilelmus Holbracus iam a. 1548 in Helv<strong>et</strong>ia erat,<br />
<strong>et</strong> de carcere Parisiensi eius omnino nihil legimus.<br />
11) Parlamentum Parisiense.<br />
12) Hist. eecl. I. 92 laudat aliquem Nieol. Nail Genomanum,<br />
qui a. 1553 Lut<strong>et</strong>iae combustus est. Hist, des Mart.<br />
inviotoque animo est, noster lignarius bono quidem,<br />
sed pedore carceris <strong>et</strong> terrore tormentorum debilitatur.<br />
Latribertus negat se responsurum apud alienum<br />
iudicem, se oriundum e Latobrigibus, illic sedem<br />
domiciliumque habere, in Galliam negotiationis<br />
tantum causa commeare. Si quid commiserit adversus<br />
leges non recusare iudicium, si causa religionis<br />
agitur, se Galium non esse nee se magis<br />
quam totam gentem unde sit accusari. Faxit Dominus<br />
pro nominis sui gloria, <strong>et</strong> tueatur quos testes<br />
verbi sui esse voluit, <strong>et</strong> invictos reddat quae ipsa<br />
est invicta Veritas. Nee magis perspicua est Dei<br />
in suis servandis summa benignitas quam est in<br />
perdendis hostibus illustre iudicium.<br />
Ioannes Andreas (scis nimirum quern dico)<br />
paucis abhinc diebus mortuus est repentino correptus<br />
morbo. Archiepiscopus Turonensis, Cardinalis<br />
istius anima, periit quum ex resecti cruris quod<br />
putruerat dolore in desperationem veniss<strong>et</strong>. 13 ) Hubertus<br />
noster exustus est, sed eo Lutheranum magis<br />
visum quemquam negant, qui crucem ne viderit<br />
quidem nee persuaded potuerit ut conficer<strong>et</strong>or. Sed<br />
istis furiosis cum lemuribus <strong>et</strong> larvis, hoc est insepulti<br />
r<strong>et</strong>ecti anima, bellum fore video <strong>et</strong> praedico.<br />
Nos, ut haec sunt tempora, bene valemus. Literas<br />
tuas exspecto. Salutabis ViU<strong>et</strong>ium, i4 ) Veracem, Varronium,<br />
ls ) Areneum ca<strong>et</strong>erosque nostros. Te Dominus<br />
cum tuis fratribus in ea statione in qua te<br />
posuit quam diutissime episcopum vigilemque velit<br />
esse ad nominis sui gloriam suorumque salutem.<br />
Tuus Claud. Tubinus. 16 )<br />
f. 27 eum Lausannensem dicit sutorem qui S. S. extmplaria<br />
in Galliam portaverat.<br />
13) Mem. de Condé I. 593: Le Card, de Lorraine se<br />
dovroit souvenir de l'histoire d'Estienne Poncher archevesque<br />
de Tours, son grand snppost, lequel fut frappé de la main de<br />
Dieu en une jambe à laquelle le feu se prit, <strong>et</strong> combien qu'elle<br />
lui fut couppée tontesfois le feu passa onltre <strong>et</strong> se prit par<br />
tout son corps sans qu'on y peust remédier, tellement que<br />
dans trois jours il mourut reniant <strong>et</strong> blasphémant Dieu. Constat<br />
autem hume mortuum esse Id. Mart. 1553. (Gallia ehr.<br />
T. XIV. Par. 1856. p. 135.) Iam habes epistolae natales!<br />
U) Galiffe ÜI. 494.<br />
15) Ami Varro ea Ducentis 1552 in Senatu 1569 <strong>et</strong><br />
Syndieus obiit 1593. (Id. III. 476.)<br />
16) Manusquum eadem sit ac eaquae scripsit tn eodice<br />
praecedentem (JV72750) autorem credimus Claudium Villiers<br />
alias Loiseleur.