GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE
GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE
GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
387 EPISTOLAB 4149—4152 388<br />
istic sunt usi, qui a me tibi djligenter commendati<br />
fuerunt. Sed nulla cuiusquam est tanta perfidia<br />
quae meum officium impediat, iterque intercludat<br />
consu<strong>et</strong>udinis eius, qua tibi eos commendare soleo,<br />
quos nee mea commendatione nee tua opitulatione non<br />
indignos esse existimo. Hoc in génère ac numéro<br />
est iste qui has tibi reddidit: in quo commendando<br />
quum non minus tibi quam mihi notus probatusque<br />
sit, testificationem opinionis meae, quam de eius<br />
doctrina pi<strong>et</strong>ateque habeo, supervacaneam esse puto.<br />
Sed tarnen non aliemim ab officio me facturum existimavi,<br />
neque tibi ingratum, si hoc genere literarum<br />
eum apud te prosequerer quibus hominem mihi<br />
carissimum, qui a nobis ita disceder<strong>et</strong> ut yobisoum<br />
istic victurus ess<strong>et</strong>, quasi per manus tibi traderem,<br />
praesertim iis tempestatibus iactatum, in quibus iste<br />
portas vestrae <strong>et</strong> ecclesiae <strong>et</strong> benevolentiae maximopere<br />
desiderandus videatur. Nam quum ex pontifioio<br />
comitatu Carpentoractoque expulsus hue ad<br />
nos confugiss<strong>et</strong>, in Dominoque nobiscum de tota ratione<br />
ac statu rerum suarum consilium cepiss<strong>et</strong>,<br />
visum est ut istuc ad vos proficiscer<strong>et</strong>ur, quum nihil<br />
apud nos ess<strong>et</strong> quod nomine Christi eiusque ecclesiae<br />
agere poss<strong>et</strong>. Est autem eo rerum usu <strong>et</strong><br />
prudentia qua maximo usui <strong>et</strong> adiumento ecclesiae<br />
esse potest, ea vero naturae ingeniique bonitate atque<br />
voluntate, ut indignus eo genere vitae <strong>et</strong> institute,<br />
in quo iam diu est versatus, plane videatur.<br />
Itaque pro tua prudentia videbis an opera eius istis<br />
Y68tris sanctissimis ecclesiis opportuna utilisque esse<br />
possit.<br />
Nostrarum quidem ecclesiarum is est status <strong>et</strong><br />
miserrima conditio, in qua nulla virtutis pi<strong>et</strong>atisque<br />
ratio hab<strong>et</strong>ur. Orbamur quotidie ea luce quae nobis<br />
singulari Domini benignitate in maximis tenebris<br />
illuxerat: sed quia nulla ecclesiae gravis est constituta<br />
disciplina, ac summa potius licentia, sumus<br />
iidem qui fuimus antea, aut <strong>et</strong>iam détériores, ut<br />
nulla emendatio commutatioque vitiorum, sed progressio<br />
ad maiorem impi<strong>et</strong>atem facta esse videatur.<br />
In hac privatione luminis amissioneque verbi Dei<br />
<strong>et</strong>iam ilia dona nobis eripiuntur quae una cum clari8sima<br />
suavissimaque ilia luce mirabiliter illustrata<br />
fuerunt. Nam omnis <strong>et</strong> elegantia literarum artiumque<br />
optimarum depravatur, <strong>et</strong> vis ingeniorum atque<br />
studiorum debilitatur, ut in summa omnium rerum<br />
infirmitate corruptioneque omnia nostra optima <strong>et</strong><br />
stadia <strong>et</strong> vitae instituta iam finem habitura videantar.<br />
Itaque ego quoque in summa vitae humanae<br />
vanitate incipio languere in his studiis quae<br />
apud* habent professionem seiunctam ab eius cultu<br />
qui nos ad ea deduxit. Summa est hominum<br />
ignoratio aut ingratitudo tarn iniqua <strong>et</strong> scelerata ut<br />
vix diutius toleranda videatur. In his tantis periculis<br />
ac tenebris me familiamque meam verbo Domini<br />
sustente <strong>et</strong> confirmo ea pi<strong>et</strong>atis disciplina quae<br />
nobis ab eo praescripta est. Amplector vos <strong>et</strong>iam<br />
absentes, suaviterque aliquando in vestrae ecclesiae<br />
sinu aoquiesco, lubenti spiritu fruens iis precibus<br />
quas ad Deum patrem per Christum pie <strong>et</strong> caste<br />
adhib<strong>et</strong>is. Itaque maximopere per Christum <strong>et</strong>iam<br />
atque <strong>et</strong>iam te rogo ut in hoc officii genere, in quo<br />
est iusta <strong>et</strong> necessaria pro fratris salute sollioitudo<br />
ac commendatio, singularem tuam humanitatem <strong>et</strong><br />
caritatem nobis praestes. Gratia Domini sit tecum<br />
ac cum tais omnibus. ')<br />
4150.<br />
Tuus App. Claudius.<br />
BADUELLUS CALVINO.<br />
Commendat Bollandum quendam.<br />
(Ex autographo Cod. Genev. 115, fol. 16.)<br />
Optimo viro atque doctissimo homini Carolo<br />
Phasello.<br />
Lut<strong>et</strong>iae.<br />
Conservabo consu<strong>et</strong>udinem meam, ut tibi eos<br />
commendem, qui nee mea commendatione nee approbatione<br />
tua opeque indigni esse videbuntur.<br />
Bollandus iste qui tibi meas reddidit, multis viris<br />
bonis ac piis, qui istic apud vos agunt, notus <strong>et</strong><br />
probatus fuit, multique sunt in hac regione qui ei<br />
insigni pi<strong>et</strong>atis <strong>et</strong> caritatis testimonium dare possint,<br />
sed quoniam ea necessitudo, quae mihi tecum<br />
intercedit, plerisque nota est, eaque opinio quam<br />
tu de me habes, propterea ad me confugit <strong>et</strong> a me<br />
contendit, ut quum istuc ad vos proficiscer<strong>et</strong>ur sibi<br />
aliquod meae opinionis testimonium darem, quo<br />
maiore cum fide <strong>et</strong> benevolentia vestra vobisoum<br />
isto in loco vivere possit. Itaque libenter hanc testificationem<br />
ei dedi, qua accipies in vestram communionem<br />
hominem probum, modestum vestroque<br />
studio ac benevolentia dignum. Una in re paulo<br />
minus fuit consideratus, quod matrimonium coiit<br />
cum ea muliere quam propter turpitudinem atque<br />
infidelitatem relinquere coactus est ad vosque istuc<br />
confugere, sed hoc peccatum est imprudentiae non<br />
malitiae aut nequitiae. Quare non minus carus<br />
vobis erit. De nostris rebus volebam plura scribere,<br />
4149.1) Literae nihil omnino continent es quo cerium ei<br />
locum vindiees. Pat<strong>et</strong> tarnen Nemausi scriptas esse ergo ante<br />
a. 1550. Qaufresius nobis ex coniectura a. 1547 indicavit.