GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE

289 1564 APRIL. 290
circumclusi teneamur, quem satis constat non modo
sua sponte ad nostri perniciem totum ferri, sed
etiam a pontifice et tota illa factione propositis
quibusdam praemiis ad nos penitus perdendos sollicitari.
Promittet nimirum multa, sed quis rem
prae8tabit? Yideo igitur figendam esse nobis anchoram
in coelo, ubi regnat Deus ille noster qui
oerte nos servabit etiamsi ab omnibus deseramur.
Rogo igitur ut, si unquam alias, nunc sitis ut de
aris et focis nostris solliciti.
Caeterum his diebus legi Brentii responsum, 4 )
id est, horrendum infamiae exemplum. Respondebo
et ego fortassis aliquid, ecclesiarum Gallicarum nomine,
si modo potuerim Gallicum Catechismum
illius nancisci. Yelim enim hanc occasionem captare
et ipsi principi Christophoro librum dicare,
quanquam tuum iudicium exspectabo priusquam
quidquam aggrediar. 5 ) Martyris nostri Dialogi 6 )
unicum exemplar, quod in Gallia habebam, cum
aliis multis meis sarcinis amisi. Guperem igitur
mihi istic emi, quoniam nullo pretio potui hie
nancisci, ut sunt nostri bibliopolae in bonis emendis
libri8 plus aequo négligentes.
D. consulem Curiensem, 7 ) quem mihi commendaras
videre non potuit Calvinus noster, ne in reditu
quidem. Ego illum libenter invisi et salutavi.
In causa vero Pelisariorum 8 ) aeeidit quod illis
transeuntibus praedixeram, eorum videlicet legationem
in tempus ineidisse longe incommodissimum,
absentibus ex aula omnibus fere nostris, adeo ut
eos nulla commendations iuvare potuerim, quamvis
alioqui libentissime et tui et illorum causa id fuerim
facturus.
Bene vale, mi pater, et hanc ecclesiam multis
modis afflictam iuva quatenus poteris, et Domino
sollicite commenda. Fratres et collegae omnes te
salutant. Gupio et ego omnes qui istic sunt fratres
et symmystas plurimum ex me salutari. Dominus
Acoedit ad alia eorum incommoda quod Calvinus ita iam aegrotet
ut vix sit apes eom convaliturum. Eins sane autoritas
et ingenium ipsis hactenns multum profuit, plurimos amioos
eis conciliavit. Ad prid. Cal. Matas indictus erat convtntus
inter Sabaudum el Bernâtes Neoduni. {Bûchai VII. 52.)
4) Recognitio doctrinae de vera maiestate Christi 1564.
Fuit hoe ultimum Brentii scriptum contra Buttingerum in
quo eatenus se abripi passus est ut diceret Satanam Galvinismi
ope paganismum Talmudismum et Muhamedismum in
ecclesiam introducere velle. {Harun, et Iaeger. II. 388.)
5) Anno demum 1565 contra Brentium scripsit.
6) Dialogua de ntraqne Christi natura, quomodo coeant
in nnam Christi personam inseparabilem, ut interim non amittant
suas proprietates, ideoque humanam Christi natnram
ropter personalem nnionem non esse nbiqne. Tnr. 1561 et
S
563. (.Schmidt, Verm. 238.)
7) Herculem a Salis.
8) M 4083.
Calvini opera. Vol. XX.
Iesus te et illos omnes servet et Sanctis vestris laboribus
benedicat. Genevae xi Aprilis.
4096«
8ÜLZERUS BULLINGERO.
Tuus Beza.
Baldumus apostata. Eibittus mortuus. Calvinus
graviter aegrotans. Ecclesia Domino commendanda.
(Ex antographo Arch. Tnric. Pint. VI. Vol. 155, olim Epp.
Tom. 33, fol. 483. - Simler. Vol. 109.)
Tiro praestantissimo doctrina et pietate D. Heinricho
Bullingero ecclesiae Tigurinae antistiti vigilantissimo,
domino et symmystae colendissimo et
carissimo suo.
— Quum haec scriberem, accipio ex Uteris ad Casteüionem
defunctum scriptis a Belga quodam, JSoHdumutn
') ab evangelii professione prorsus defecisse,
transitu ad hostes usque adeo facto, vix ut redire
unquam possit, idque cum ingenti scandalo, iis maxime
in locis, ubi multi infirmi et sectae perniciosae.
Sed hoc nee novum, nee inusitatum. Servabit Dominus
suos. Simul ex amici Uteris accepi D. Btbittum insignem
eruditione et pietate virum professorem Aurelianensem
obdormivisse in Domino, 2 ) Calvinutn item
graviter aegrotare. Orandus est Dominus ut respiciat
ecclesiam suam. — —
Basileae 12. Aprilis anno 1564.
4097.
BEAULIEU A CALVIN.
T. Sulcerus.
Becommandation d'un étudiant envoyé à Genève.
Quelques données sur l'état de l'église dans les environs.
4096.1) #.4069.
2) De eins faits posteaqüam Lausanna discesserat neque
Buchat IV. 436, neque Eaagius VIII. 430 aliquid tradunt.
19