GE Biblioth. pub. et univ - Archive ouverte UNIGE

,193 1563 NOVEMB. 194
scientiam, meque putat non sibi privatim sed illis
qui me publicatis libris accusarint publicatis libris
rospondere, et Besam, quum hac transiret, hac de
re interpellare debuisse, scitote, mei olementissimi
Domini, quominus id fecerim hactenus per me non
stetisse. Nam et tunc D. Coxium et porro cum eo
D. Rectorem Simonem Sulcerum ea de re conveni,
et Bezam una cum illis, nisi iam properans decessisset
conventurus fui. Et nunc paratus sum ad
omnia quae illi in suis scriptis imposuerunt crimina
publico scripto respondere, atque adeo a vobis, mei
clementissimi Domini, ut hoc permittatis, postquam
sic accusor, obnixe peto. Aut si hoc non impetro,
at illud saltern peto ut mihi, si respondere non
pormittitur, tacere ne sit fraudi. Quod si illi sunt
sibi bene conscii, compareant ipsi, Beza et Calvinus,
et omnia quae contra me crimina Uteris mandarunt
coram vobis meis iudicibus probent, et ego vobis
(ut intelligatis quantum meae causae bonitati confidam),
si ilia probaverint, meum caput ad iustum
supplicium ultro offero. Non debebunt autem, nisi
sibi male conscii sunt, Basiliense tribunal reformidare,
qui ilia toto mundo publicare non reformidarunt:
sin minus probaverint (ut certe nunquam
probabnnt), aequum erit ut pro calumniatoribus
habeantur.
Spero vos, mei clementissimi Domini, Dei in
hoc negotio vicarios, in hac causa, sicut hactenus et
in caeterorum et in mea ipsius causa fecistis, adhibituros
esse cam prudentiam, afflante vos spiritu
veritatis, ut nihil nisi re probe perspecta pronuncieti8.
Magni sunt et potentes accusatores mei:
sed et potentes Deus, qui personarum rationem
non habet, de solio deiicit. Ego vero sum humilis
homuncio, sed et humiles respicit Dens, et eorum
sanguinem, si iniuste funditur, ulciscitur. Labi facile
est, et vulnus uno momento facile infligit unus
vir malus, quod deinde centum boni medici multis
annis sanare non possunt.
O Deus, qui et meam et adversariorum meorum
corda nosti, surge et iudica causam meam.
Quod ad accusationis partem secundam attinet,
videlicet quod Bernardini Ochini dialogos transtulërim,
non puto id mihi 'fraudi esse debere. Transtuli
enim, sicut et alia eiusdem opera transtuleram,
non ut iudex, sed ut translator, et ex eiusmodi
opera ad alendam familiam quaestum facere solitus.
Et typographus dixit se librum obtulisse Rectori,
eumque secundum Basiliensia instituta fuisse censura
approbatum.
Sebastianus Castellio
huius defensionis autor mea manu
subscripsi anno 1563 die 24 Novembris. 3 i
\
4047,
WISSENBURGIUS BULLINGERO.
i
x
)
.
I
,
.
De Ochini dialogis Basileae impressis a magistratu
inquiritur sed hactenus frustra. Beza contra
Castalionem scripsü ita ut ipsi urhi et schciae non
parcat. *)
(Bxoerptnm ex antographo Cod. Turie. Archiv. Plat. VI, Vol.
117a, olim Serin. C. Bpp. Tom. 1, fol. 541. — Simler Vol. 108.)
Amplissimo viro D. M. Heinrico Bullingero
| theologo summo Tigurinae ecclesiae pastori vigilan-
[. tissimo domino ac fratri suo semper venerando.
Tiguri.
De Ochini dialogis idem nobis evenit quod et vestris
civibus. Continue enim et variae et multae ab
Argentina veniunt literae quibus a piis pie monemur,
ab aliis autem acerbe incusamur, quod ex sua
urbe magna multorum offensione magistratus noster
tales libros in lucem prodire sinat, et qui propediem
(ut omnino praesumitur) publica senatus Argentinensis
sententia tanquam haeretici et omnis
honestatis et religionis piae corruptores Vulcano
tradendi sint. Quarum quidem nonnullae ad senatum
nostrum pervenere nuper, quibus commotus
idem nobis quod vobis vester iniunxit: nimirum ut
inspectis Dialogis totum negotium quomodo actum,
et an per nostros censores admissi sint diligentius
disquireremus. Ergo quod iussu sumus exsequentes
Dialogorum interpretem Castalionem invenimus, qui
id se fecisse Pernae typographi impulsu non negat.
Oensuram qui fecerit nondum invenimus. Berna
Basilio Amerbachio, qui turn rectoris vices egerat,
ex lege librum censendum se tradidisse ait. Amerbachius
Coelio, quum italico sermone scriptus erat,
se misisse responded Coelius quidem inspexisse librum
fatetur, sed nihil censuisse, nee alicui divulgandi
copiam fecisse. Tanto igitur labyrintho res
implicata est, ut in quem tandem haec cudetur
faba prorsus ignorem. Huic aliud quoque accessit
malum: scriptum scilicet mordax satis quod Beza
in Castalionem edidit, haereticum, Pelagianum et
scripturae sacrae depravatorem pestilentissimum
proclamans, nostram vero scholam et ecclesiam, simulque
totius urbis proceres, etsi lenius paulo, satis
tarnen duriter incusat quod tantam pestem in sua
ecclesia et urbe ferant. Quae quum Castalioni
)
sint obiecta, quibus satisfactionibus aut qua spongia
hanc sit detersurus labem, in dies exspectamus.
Vereor autem ego ne novi incendii non parva sit
3) Germanice eadem Apologia oblata est senatui d. d.
4. Dec. Ipse supremum diem obiit d. 29. Dec.
Calvini opera. Vol. XX.
4047.1) Cf. praecedentem.
13