Cartulaire de l'abbaye de Moissac

Cartulaire de l'abbaye de Moissac Cartulaire de l'abbaye de Moissac

28.02.2013 Views

40. [1003/1031], mai, jeudi Donation par l’abbé séculier Miro de l’alleu de Majuze et de l’église Saint-André. � Avec une confirmation par Pons, comte de Toulouse, 1045. A. Original: ADTG, G 688 (Andurandy 5629).* B. Copie du XVII e siècle d’après une “copie en parchemin”: Doat 128, f. 37r-38v. C. Autre version d’après “quatre cayers de parchemin .. contenans vingt-huit feuilles” (perdus), du début du XII e siècle: Doat 128, f. 39r-40v (variantes négligeables). D. Copie du XVII e siècle par Estiennot: BN, ms. lat. 12751, p. 780. E. Analyse du XVIII e siècle, d’après une copie du début du XII e siècle dans un fragment de cartulaire perdu: Andurandy 603, n° 44. Edition: Müssigbrod 1988, p. 287-288. A. [Mention dorsale contemporaine:] Alodium de maliuse. Sacrosanctę Dei ecclesię quæ est consecrata in honore sancti Petri loco Musciaco super nimpha Tarnis, ubi domnus Raimundus abba cum cętu monachorum ibidem Domino agonizare videntur, cedo ego in Dei nomine Miro abba 1 alodem meum qui michi advenit ex genitore meo, illum alodem totum et ab integrum, qui vocatur Majuse, 2 cum ipsa ecclesia quę est consecrata in honore sancti Andreę, pro anima Matfredi fratri meo, qui primitus adordinavit ipsum alodem sancto Petro ad obitum suum, et pro anima mea, et genitoribus meis, in tale conventu quamdiu ego vivo teneam per manum abbati, qui ordinem observaverit, et per eos qui sub ejus imperio degerint, extra illo manso de Vitigedo, et exceptis illos multonos, qui exeunt de illo alode per concensum et omni anno XII denarios censum de illa ecclesia, illo manso, et illos moltonos, et illos XII denarios recipiant monachi in comunia, et ego recipio de illis C solidos et V lanceas, propter hoc quia ego guirpivi contra sanctum Petrum illum alodem, et contra illos monachos, et post obitum meum nullus de heredibus meis non habeat licentiam contrapellare, nec ullus homo nec per alodem, nec per beneficium, neque per servicium. Et si aliquis dederit aut receperit sit particeps Datan et Abiran, et filiorum Core, quos ira Dei exussit, vivusque descendat in infernum, 3 et sit socius Judę qui Filium Dei tradidit, et cum eis qui dixerunt Domino Deo: recede a nobis. 4 Et super hęc omnia monachi ejusdem loci illo alodem teneant in perpetuum cum omne quę ad eum pertinet. Et si est ullus homo qui de comunia velit tollere, det unus propinquus meus X solidos super altare sancti Petri, et faciat quę voluerit ex eo. Facta carta ista in mense Madio, sub die feria V, regnante Rodberto rege. 5 Sig+ Mirone qui cartam istam scribere rogavit, et manu firmavit et firmare rogavit per se et per verbum fratri sui Matfredi. Sig+ Stefani de Brugidoro. Sig+ Gauzberti de Ruviliaco. Sig+ Arvei de Budolo. Sig+ Adalgrimo de Castaneta. Sig+ Icterio de Castaneta. Arnaldus scripsit monachus rogante Mirone abbate. 1 Miron était probablement le premier abbé séculier de Moissac : Didier Panfili, Aristocraties méridionales. Toulousain- Quercy XI e -XII e siècles (Rennes 2010), p. 51. 2 La Salvetat-Majuze, aujourd’hui La Salvetat-Belmontet (Tarn-&-Garonne, arr. Montauban, canton Monclar-de-Quercy), sur le Tescounet. 3 Allusion, fréquente dans les chartes de cette époque, au châtiment de Coré, Datân en Abiram, engloutis vivants par la terre qui s’ouvrit: Nombres 16. 4 Job 21,14. 5 Robert II le Pieux, roi de France de 996 à 1031. 68

* * * [confirmation par Pons, comte de Toulouse, 1045] Sequenti tempore nobillissimus ac potentissimus Pontius, comes Tolosanus, hanc eamdem donationem, ibi deveniens rogatu nostro, corroboravit, firmavit, manuque propria juravit, et in signum suæ concessionis ungulam sui pollicis in tantum abscidit, ut in huius facti memoriam sanguis ex ipso exierit, ipsumque locum Salvitatem vocari et esse ab eo die constituit. Facta est autem carte ista, anno Incarnationis Dominicæ 1045. 69

* * *<br />

[confirmation par Pons, comte <strong>de</strong> Toulouse, 1045]<br />

Sequenti tempore nobillissimus ac potentissimus Pontius, comes Tolosanus, hanc eam<strong>de</strong>m donationem,<br />

ibi <strong>de</strong>veniens rogatu nostro, corroboravit, firmavit, manuque propria juravit, et in signum suæ<br />

concessionis ungulam sui pollicis in tantum abscidit, ut in huius facti memoriam sanguis ex ipso exierit,<br />

ipsumque locum Salvitatem vocari et esse ab eo die constituit. Facta est autem carte ista, anno<br />

Incarnationis Dominicæ 1045.<br />

69

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!