Cartulaire de l'abbaye de Moissac

Quicumque autem melioris vite appetitu, vestrum voluerit advenire cenobium, libera tibi, tuisque
successoribus facultas maneat, secundum tenorem Regule sancti patris nostri Benedicti eos suscipere.
Preterea decernimus atque stabilimus ne quis ultra legatus Romani antistitis vices in vestris
partibus agens, absque ipsius licentia vel preceptione, buccam in vos aut vestra monasteria audeat
aperire, vel nisi ad ipsum specialiter dirigatur. Episcopis vero, in quorum diocesibus vestre sunt
facultates, omnino non liceat de vestris monachis aut monasteriis judicare, salvo canonico jure, quod
in eis actenus habuerunt. Si quid autem cause in eos habuerint, te tuosve successores appellent. Quod
si per vos lis nequiverit definiri, ad sedem apostolicam referatur, ejus solius, vel legati ejus judicio
definiendum.
Tibi plane peculiari devotione concedimus, ut in processionum missarumque solemnibus mitra
utaris episcopali, in precipuis vero festivitatibus, id est in quinque, quas precipuas habetis, et in
Theophania, et in Ascensione, nec non et in Dedicatione vestre ecclesie, dalmaticam, cirotecas et
sandalia induaris. Et hoc ad tue religionis evidentiam atque ostensionem nostre peculiaris dilectionis,
quam ex sede apostolica magnis meritis exigentibus promereris. Tuam de cetero condecet sanctitatem,
quemadmodum ab Romana Ecclesia specialius honoratur, ita ejusdem Ecclesie serviciis et utilitatibus
singulariter insudare, quatinus et actenus vobis ab eadem Ecclesia concessa stabili tenore permaneant,
et dignius vestrum sit cenobium in futura majoris premia glorie adipisci.
Datum Rome per manus Joannis diachoni sancte Romane Ecclesie, prosignatoris dompni Urbani
Secundi papa, kalendis Novembris, inditione XI, anno Dominice Incarnationis M.LXXX.VIII,
pontificatus ejusdem vero dompni Urbani primo.
199