Sinjoro Tadeo - Cindy

Grafo — sinjoro riĉa, ŝanĝojn amas, tiaj!
20 Blonda, blonduloj estas ne troe pasiaj!
Tadeo? — simplanima, honesta knabeto!
Unue li ekamas, preskaŭ infaneto!
Gardate, li ne rompos ligilojn sen peno;
Krome, li havas devojn jam por Telimeno...
Junuloj estas kvankam pense ŝanĝiĝantaj,
Sente, ol aĝulaĉoj, multe pli konstantaj,
Ĉar konsciencaj. Longe de l' koro virgeco
Restas danka por ama unua dolĉeco!
Ĝi kun ĝojo volupton renkontas salute
30 Kaj adiaŭas kiel amikan festenon.
Nur maljuna drinkulo, kiu brogis tute
Intestojn, por drinkaĵo sentas abomenon.
Pri tio Telimeno estis tute certa,
Ĉar ŝi havis prudenton kaj estas tre sperta.
Sed kion diros homoj?...Ni povas foriri
El okuloj, kaj ien al flank' nin retiri;
Pli bone ĉirkaŭaĵon forlasi, forkuri:
Ekzemple por loĝado regurbon veturi,
La junulon en grandan mondon enkonduki,
40 Direkti paŝojn, helpi, konsili, eduki
Koron; kliel amikon aŭ fraton disponi,
Kaj — ĝui mondon, kiam juna estas oni!.
En alkov' tia pense, kuraĝe, gajete,
Ankaŭ de l' Grafo indas konsideron.
Ĉu svatado kun Zosja ne havus prosperon?
Neriĉa, sed laŭ nasko ŝi estas egala,
El digna, senatora domo familia.
Telimen', se edzigo fariĝus reala,
50 Havus estontazilon en hejmo ilia;
Parencino de Zosja, Grafa svatulino,
Por la geedzoj estus ŝi kvazaŭ patrino.
Post tia memkonsilo vokas Telimeno,
Tra fenestro, ludantan Zosjon en ĝardeno.
Zosja, en matenvesto, kun kap' ne kovrita,
Stare tenis kribrilon en mano levita;
Al ŝi kuris birdaro: Tie kokinetoj
Hirtaj volve ruliĝas; jen tufaj koketoj
Skuas kapojn, ke kaskoj ruĝkoloraj tremas:
60 Ili tra sulkoj, herboj, per flugiloj remas,
Larĝe tenante spronajn kalkanojn; jen ŝovas
Sin poste meleagro, grave sin enblovas,