Sinjoro Tadeo - Cindy

Sed nenia postsigno perfidis forkuron.
Proksime al l' fenestro estis fruktarbara
Baril': sur ĝi lupoloj kun krono florara
Ŝanceliĝis, puŝitaj de manet'? aŭ vente
Movitaj?.Li rigardis longe kaj atente.
Ne kuraĝante iri ĝardenon, ĉe bara
Palisar' apogite, li levis silente
La okulojn kaj fingron al buŝo alpreme
150 Metis silentordone, ke vort' rapideme
Ne rompu la silenton; poste frunton frapis
Li, kvazaŭ al memoro dormanta, admone,
Fine ekmordis fingron, ĝis sango sin skrapis
Kaj kriis laŭte: "Prave al mi, tiel bone!"
En domo bruoplena nur antaŭ momento,
Nun estis kvazaŭ tomba, obtuza silento.
Ĉiuj iris en kampon. Tade' alturnetis
Orelojn kaj al ili manojn tube metis;
Aŭskultis, ĝis alportis vento el arbaro
160 Trumpetsonojn kaj kriojn de la ĉasistaro.
Lia ĉeval' en stalo atendis selite.
Li preninte pafilon, kiel obsedite
Galopis al drinkejoj, kie ĉe kapelo,
Matene kolektiĝis anoj de ĉaspelo.
Du drinkejoj duflanke ĉe l' voj' kliniĝante,
Staris kvazaŭ fenestre al si minacante;
Malnova estis juĝe kastela hedero;
Nova, spita konstruo, Soplica posedo.
Tiu, kvazaŭ heredo propra de Gervazo
170 En ĉi tiu ĉe tablo prezidas Protazo.
Nova drinkej' ne estis interesekscita;
Malnova, laŭ antikva model' konstruita,
Kiun elpensis iam Tiraj ĉarpentristoj (11)
Kaj poste judujanoj disportis surtere:
Konstruospeco, kiun fremdaj konstruistoj
Ne konas; ni de judoj ĝin heredas pere.
Fronto kiel arkeo, kaj posto — sanktejo;
Arke', kvazaŭ de Noe kvarflanka bestejo,
Konata nun vulgare laŭ nomo de staloj
180 Kaj en ĝi bestoj: bovoj, bovinoj, ĉevaloj,
Barbaj kaprinoj; supre da birdoj kolektoj,
Ankaŭ rampuloj pare, ne mankas insektoj.