Sinjoro Tadeo - Cindy

Tiam Tade' fariĝis ĉiam pli kolera
Kaj ne povis reteni indignon de l' koro.
Li simplul', sed kapabla por naturadmiro
Rigardante arbaron, diris kun inspiro:
580 "En Vilna botanika ĝarden', mi atente
Observis famajn arbojn, kiuj oriente
Kreskas, kaj en la suda bela ter' itala;
Kiu el ili estas al niaj egala?
Ĉu fulmoforigiloj - aloaj bastonoj?
Ĉu pigmeo, kun oraj globetoj, citronoj,
Mallonga, trunkodika, kun laka folio
Kiel virin' malbela, sed riĉa por tio?
Ĉu maldika, malgrasa kaj longa cipreso?
Enua, ne malĝoja arbo, laŭ impreso;
590 Ĝi aspektas malĝoje sur tomb'?. Jen lakeo,
Germano, en funerbra kortega livreo,
Ne kuraĝante levi manojn, nek moveton
De l' kapo, por neniel rompi etiketon.
"Ĉu ne pli bela nia honesta betulo,
Ploranta kampulino, pro filo, mortulo,
Aŭ pro edzo vidvino manojn kunplektante,
Ĝis al tero etendas harligon torente:
Muta malĝoj', stature ploras elokvente!
Kial sinjoro Grafo, pentradon ŝatante,
600 Ne pentras arbojn, inter kiuj li mem sidas?
Ke loĝante fekundan litvan ebenaĵon,
Vi pentras rokoplenan ian dezertaĵon".
Amiko, diris Grafo, estas naturbelo:
Formo, fon', materio, sed anim' - inspiro,
Kiun levas alsupre fantaziflugiro
Kaj apogas reguloj; gust' estas poluro.
Ne sufiĉas naturo, nek ia fervoro:
Idealsferon flugi devas nia koro!
610 Ne ĉio bela estas pentrebla, ne ĉio!
Vi sciiĝos pli vaste el libroj pri tio.
Koncerne pentroarton: pejzaĝoj bezonas
Vidpunktojn, grupojn, kunon, ĉielon, ĝin donas
Italuj'! Do en pentra arto, Italujo
Estis, estas kaj estos: pentristoj patrujo!
Tial ekster Breughelo (12) , sed ne Van der Hello,
Nur pejzagisto, (nome estas du Breuumlgelo)
Kaj krom Rujsdalo (13) , kie en tuta nordlando
Ekzistis pejzaĝisto de unua grando?
620 Do ĉielon!" - "Orlovski (14) nia, estis ĝuste,