Sinjoro Tadeo - Cindy

Sur negranda, intence ŝutita monteto:
Ho, kia dom' ! Mi havas planon en tableto.
Jen, malfeliĉe, luis domon, ĉe la mia,
Suboficist', polica esploranto ia;
Havis kelkajn vertragojn : vera turmentaro
610 Estas tia, kun hundoj, oficist', najbaro!
Kiam, kun libro, iris mi ĝardentrankvilon,
Ĝui vespermalvarmon, kaj de luno brilon,
Tuj alkuris kaj svingis voston hundo lia,
Orelojn pintigante, kiele furia.
Mi timis, mia koro aŭguris multfoje
Pro hundoj malfeliĉon; finiĝis malĝoje:
Tra l' ĝardeno promenis mi en iu tago,
Kiam amaton mian sufokis vertrago.
Bolinjan' estis ĉarma ido de hundino! (21)
620 Mi havis ĝin donace de princo Sukin-o,
Hundet' prudenta, vigla, kiel sciureto;
Ĝian portreton havas mi en skribtableto;
Ĝi kuŝis nun senvive; do min, pro ĉagreno,
Atakis korbatado, spazmoj, naŭzo, sveno.
Mi eble pli suferus, sed min, pro feliĉo,
Vizitis Kozodusin (22) , Kiril' Gavriliĉ-o,
Demandis min pri kaŭzo de malbonhumoro,
Kaj igis oficiston per orel' altiri:
630 Li venis pala, trema, penkapabla spiri,
— Gravedcervinon, tondris Kiril', per hundaro
Vi ĉasis, en printempo, sub nazo (23) de caro?
Oficist' konsterniĝis kaj ĵuri komencis,
Ke li, ankoraŭ ĉason fari, ne intencis;
Ke, kun granda permeso de Ĉasestro Granda,
Besto ŝajnas ne cervo, sed hund' itallanda.
— Kion? kriis Kirilo, kanajl' ! arogecon
Vi havus, koni ĉason, kaj de bestoj specon
Pli, ol mi, Kozodusin, cara Jegermajstro (24)
640 Do, inter ni, tuj juĝon faros Policmajstro!—
Al Policmajstro oni esploron ordonas:
— Mi, diras Kozodusin, ateston eldonas,
Kontraŭ li, ke jen estas ne hundo, sed cervo;
Juĝu, kiu pli bone ĉasobestojn konas!—
Policmajstro komprenis devon de la servo,
Pri malrespekto de la oficisto miris,
Kaj lin, flanke, per frata konsilo inspiris:
Do li, por lavi pekon, la kulpon konfesis.
Ĉasestro, pacigite, propeton promesis
650 ĉe l' caro, kaj pli mildan el punoj-serio.
Finiĝis, ke vertragoj iris ligoŝnuron,
Kaj oficist', por unu monato, en turon.
Tutvespere amuzis nin la historio;