Sinjoro Tadeo - Cindy

Post kiu, heredate, venĝo iras plue;
En Poluj' ĉi okazon mi aŭdas unue.
Mi sentas, ke Horeŝka sang', en mia koro,
Ion ŝuldas al gento kaj al propra gloro!
Jes! kun Soplica rompos mi ĉian traktadon,
Se eĉ pistolon preni mi devus aŭ spadon!
Honorordon'..."Ekiris li per paŝ' solena,
Kaj Gervazo lin sekvis, en silento plena.
Antaŭ pordego, Grafo rigardis kastelon;
390 Al si mem paroplante, li saltis sur selon,
Kaj, al parol', distrite, tian donis finon:
"Domaĝe, ke Soplica ne havas edzinon,
Aŭ de filino ĉarmojn adori mi devus!
Kaj, amante, mi ŝian manon ne ricevus;
Estus nova konflikto de sentoj en dramo:
De koro kun la devo—de venĝo kun amo!"
Li spronis, la ĉevalo al bieno kuris;
Duaflanke ĉasistoj el arbar' veturis.
Graf', ĉasamant', apenaŭ pafistojn ekvidis,
400 Ĉion forgesis, rekte al ili rapidis;
Ĉe pordego, ĝardeno, barilo, pasante,
Li, ĉe baril', vojturne, haltis rigardante.
Fruktĝardeno:
En vicoj staris fruktarbaro,
Ombrante vastan kampon; malsupre bedaro.
Tie griza brasiko, kun kalvaĵoklino,
Sidas, ŝajne meditas pri legomdestino,
Silikvojn, en verdaĵon de karot' plektante,
Staras fabo, okulojn mil al ĝi turnante.
Aliloke maiza ortufo leviĝas;
410 Ie akvomelono dikventra vidiĝas,
Kiu for, malproksime de siaj trunketoj,
Ruliĝis, kiel gasto, al la ruĝaj betoj.
Bedojn tranĉas limetoj. Sur fosaĵoj ĉie
Staras, kvazaŭ sur gardo, kanabo serie—
Ĉi cipre' de legomoj, rekta kaj verdanta;
Bedojn gardas kanaba odor' penetranta:
Tra folioj ŝovigas vipero nenia,
Raŭpoj, insektoj mortas de odor' ilia.
Plu de papav' leviĝas blanka trunketaro;
420 Vi pensus, ke sidanta papilioj-aro
Flirtas sur ĝi flugile, ĉielarke brile,
Diverskolore, hele, juvelarsimile:
Pupilon logas tiom papavkoloroj.
Kiel plenlumo inter steloj, meze floroj