Sinjoro Tadeo - Cindy

Kuirist', du helpantoj, ĉi trio ebria,
Prepost', lake', hajdukoj kvar, kuraĝeguloj:
Do pafiloj fenestren! Ĵus moskva amaso
Kun "hura!" de l' pordego kuras sur teraso;
Kaj ni el dek pafiloj tondras: "For, kriuloj!"
Oni vidis nenion; servistoj senhalte
Pafis malsupre, Estro, mi balkone-alte.
Ĉio iris belorde, kvankam en teruro:
300 Dudek pafiloj kuŝis ĉi tie, ĉe muro;
Post elpafo de unu ni havis alian.
La preposto helpante faris servon tian,
Estrin', Fraŭlin', kortega fraŭlinaro, same:
Do estis tri pafistoj, pafantaj ĉiame
De malsupre, moskvuloj kuglojn hajle pafis,
Ni, el supre, malofte, sed pli bone trafis.
Trifoje rusoj pordon jam tuŝis alsalte,
Sed ĉiufoje trio levis krurojn alte.
"Do ili en tenejon rifuĝis matene.
310 Tablestro sur balkonon eliris serene:
Se el tenejo kapon eligis soldato,
Estro pafis, neniam maltrafis la bato;
Ĉiufoje kaskedo nigra falis teron"
Do jam malofte iu montris vizieron.
Estro volis, vidante timegon ilian,
Fari ekskurson, kaptis karabelon (13) sian,
Kriante el balkono, servistojn ordonis,
Kaj, al mi turniĝante: "Sekvu min! " proponis.
Ĵus pafo el pordego...Tablestr' ekbalbutis,
320 Li ruĝiĝis, paliĝis, sangokraĉe sputis;
Mi vidas: jen trafita brust'! Ŝanceligante;
Falis Sinjor', per fingro pordegon montrante;
Mi rekonis ĉi tiun friponon! Soplica!
Laŭ kresko kaj lipharoj! Lia paf' malica
Mortigis Estron, vidis mi! Li ne fortiris
Levitan tubon, fumo ankoraŭ eliris!
Mortigint', kiel ŝtono staris! Mi elpafis,
Lin celante, dufoje, sed maltrafis
Dufoje, pro kolero aŭ malĝoj' en koro...
330 Mi aŭdas virinkrion—malvivis Sinjoro".
Eksilentis Gervazo, kun larmaj okuloj,
Poste li finis: "Pordon jam rompis moskvuloj;
Ĉar mi, post mort' de l' Estro, staris senkonscie,
Jam ne sciante, kio okazis ĉi tie.