Sinjoro Tadeo - Cindy

Post spegularo, kadroj nur, malplenaj staris,
Sen vitr' fenestroj ; kontraŭ pordego, balkono.
Maljunul' tie kapon klinis plenmedite,
250 Kovris per man' vizaĝon: ĝi, remalkovrite,
Esprimis malesperon kun melankolio.
Grafo, kvankam ne sciis signifon de ĉio,
Rigardante lin, havis emocian senton,
Kaj premis lian manon ; maljunul' silenton
Interrompis, skuante per levita mano:
"Ne estos pac', Moŝteto, inter Soplicano
Kaj sango de Horeŝkoj, fluanta ĝis horo
En vi, parenc', Tablestra, post patrino via,
Ĉasestrino (8) filino de la Kastelano (9)
260 Kiel sciate, onklo de mia sinjoro.
Aŭskultu: historio, via familia,
Okazis en tiu ĉambro, ne alia.
"Mia sinjor', Tablestro, fama familiano,
Riĉulo, estis patro de unu infano,
Filin' anĝele bela; al fraŭlin' tiela
Svatiĝis sinjoregoj kaj aro nobela.
Inter nobeloj estis brulkapulo granda,
Jacek Soplica, ŝerce Vojevodo landa
Nomata; li gravigĝs en vojevodlando,
270 Havante Soplicanojn kvazaŭ sub komando:
Tricent familivoĉoj li regis laŭvole,
Kvankam li mem posedis terpeceton sole.
Kaj sabron, kaj lipharon grandan, ĝis orelo.
Tablestro kuraĝulon, dum sejm', al kastelo
Alvokis kaj regalis ofte, malavare,
Parencojn, partianojn, traktis populare.
Lipharul' fieriĝis, pro akcept' favora,
Ke li imagis iĝi bofilo sinjora.
Al kastel', nepetite, tre ofte li venis,
280 Kaj fine, kiel hejme, kvazaŭ loĝon prenis.
Li volis jam deklari: ĝin rimarkis oni,
Kaj igis nigran supon (10) ĉe la tablo doni.
Laŭ dir', Tablestridino Soplicon korsentis,
Sed al gepatroj, tion profunde silentis.
"Tio estis Koscjuŝka temp'; sinjor' protektis
Leĝon de Tria Majo (11) , nobelojn kolektis,
Por elmarŝi al helpo de konfederuloj,
Kiam, nokte, kastelon ĉirkaŭis moskvuloj (12) .
Nur estis temp', alarme elpafi pistujon,
290 Fermi malsupre pordojn, kaj ŝtopi riglujon.
Dome estis: Tablestro, mi, Estrino nia,