Sinjoro Tadeo - Cindy

Akceptante de l' juĝo kondiĉoj-donacon".
"Pacon? kriis Gervazo: kun Soplicoj pacon?
Kun Soplicoj, Moŝteto?", Ĉi tion dirante,
Li kurbigis la buŝon, mem vortojn mirante.
"Pac', Soplicoj! Moŝteto, Estreto! laŭ vido
Vi ŝercas? La kastelo, de Horeŝkoj sido,
Transiros al Soplicoj? Deiru, bonvole,
210 El selo. Ni kastelon iros. Vidu sole.
Ne rifuzu! Diraĵon vi mem ne komprenis..."
Kaj li, por elseliĝo, piedingon tenis.
Sur kastelsojlo, diris Gervazo: "Antaŭe,
Ĉi tie la Tablestro, domanoj ĉirkaŭe,
Ofte sidis en seĝoj, posttagmanĝahore.
Li pacigis kampulojn, aŭ bonahumore,
Al gastoj historiojn diris belrakonte,
Aŭ per iliaj ŝercoj distriĝis volonte;
Junularon, en korto, skermiloj amuzis,
220 Aŭ ĝi turkajn ĉevalojn dresante rajd-uzis".
En vestiblo li diris: "Ĉi vestiblo, nune
Ne havas, en pavimo, tiom ŝtonojn kune,
Kiom, bontempe, krevis ĉi tie bareloj;
Nobelar', tiris tinojn sur zonoj el keloj,
Invitite al sejmo (5) distrikta, aŭ landa,
Al nomfesto sinjora, aŭŭ ĉasado granda.
Sur ĉi ĥorejo staris kapel' dum festeno
Kaj sur instrumentaro ludis kaj orgeno (6) ;
Trumpetoj tondris, kiel en juĝtago lasta,
230 Dum vivu krioj sekvis laŭ ordo toasta:
Je l' san' de reĝa moŝto toaston unue,
Kaj poste de primaso (7) de moŝto reĝina,
De nobelar', de tuta Respubliko plue;
Fine, post eltrinkita vinpokalo kvina,
Oni levis: Ni amu nin! Vivu' senfina,
Ĝi tage ekkriita, sonis ĝis mateno:
Kaleŝoj, veturiloj staris sur posteno,
Por hejmen veturigi ĉiun post festeno".
Ili trairis ĉambrojn; Gervaz', silentante,
240 Jen sur muro, arkaĵo, rigarde haltante,
Alvokis rememorojn , agrable, malĝoje;
Kvazaŭ: "Ĉio finigĝs!" li dirus kelkfoje,
Li balancis la kapon, manon svinge movis;
Ŝajne li, en memoro mem, turmenton trovis,
Kaj volis ĝin forpeli. Ili halton faris
Supre, en granda, iam spegula salono.