Sinjoro Tadeo - Cindy

Kiam Dio permesos al ni, hejmen veni
Kaj ree sur patruja kampo, loĝon preni?
Servi rajdiste, kontraŭ leporoj-grizuloj,
Kaj pafi birdojn, kiel piedoiruloj;
Krom falĉil', rikoltilo, ne havi aliajn
Armilojn; por gazetoj—domkalkulojn niajn! (1)
Jam super Soplicovo la suno leviĝis,
Falis sur pajltegmentojn, tra fendoj ŝteliĝis
En garbejon; sur freŝa, aroma fojnaro,
30 El kiu la sternaĵon faris junularo,
El aperto tegmenta, per oritaj strioj,
Kiel harligrubandoj, fluis sunradioj;
Suno incitas buŝojn, per maten' brilanta,
Kiel knabin', per spiko, amaton vekanta.
Jam, saltante, ekĉirpis sub tegment', paseroj,
Jam trifoje ekkriis laŭte la anseroj,
Kaj eĥis meleagroj-ĥor' kaj anasaro,
Kaj ekmuĝis iranta en kampon brutaro.
Leviĝis junularo. Tade' dormas plue:
40 Li ekdormis hieraŭ post festen' malfrue,
Veninte maltrankvila; ĝis krio de koko
Li ne fermis okulojn kaj sur sia loko,
Li turniĝis, ĝis tute en fojnon sin ŝovis.
Li dormis, ĝis okulojn liajn vent' alblovis,
Kaj malfermiĝis pordo de garbej', kun krako:
Eniris, kun nodara zono, Verm — Robako,
Al Tade' "Surge puer!" (2) severe vokante
Kaj ŝerce, super ŝultrojn, la nodojn svingante.
Jam sur korto ĉasistoj krias; oni kuras,
50 Elkondukas ĉevalojn, gastojn alveturas;
Apenaŭ kort' ampleksos tiel grandan aron.
Sonas trumpetoj, oni ellasas hundaron:
Elkurinte, hurletas vertragoj, ĝojplenaj,
Ĉe vido de ĉasistoj, gvidiloj rimenaj.
Hundoj, kiel frenezaj, svingiĝas sur korto,
Poste, por meti kolojn sur kolumnojn kuras;
Kaj ĉi tio bonegan ĉasadon aŭguras.
Al vojir', Ĉambelana sonas signovorto;
Instigistoj ekiris unu post alia;
60 Post pordego, diskuris longa vic' ilia.
Meze rajdis apude, Rejent', Asesoro;
Iam sin rigardinte kun malamo forta,
Nun, parolis amike homoj de honoro,
Irante al decido de disputo morta: