Sinjoro Tadeo - Cindy

Rejentoj (notarioj) administris la kancelarion, gardis la aktojn kaj enskribis en ilin dektretojn kaj
privilegiojn
(29) Vilno, kiu havis faman polan universitaton, fermitan de rusoj en j. 1832; tie studis Mickiewicz
(30) Imitante la ĉasistan lingvon, la traduko uzas en ĉi tiu rakonto de la Rejento kelkajn senfleksiajn
interjekciojn:
Pel! — pelu, postkuru (voko al hundoj, liberigataj de la dukrimeno); tuj tuŝis ―preskaŭ tuŝas, jam
estas tre proksime; salt! salt! — faras du saltojn; sving'! — svingas, turnas sin; kapt! — kaptas.
(31) Stanisław Augusst , lasta reĝo de Polujo
(32) Niesiołowski Józef, grafo, lasta vojevodo de Novogrodek, prezidanto de revolucia juĝejo, dum
insurekcio, kiun kontraŭ Rusujo organizis en Litvo Jasiński en j.1794
(33) Białopiotrowicz Jerzy (Georgo), ŝtatviro ĉe reĝo Stanisław August, lasta "Skribisto" de LItva
Grand-Duklando, batalis ankaŭ en litva leviĝo kontraŭ rusoj en j. 1794
(34) Lech, fabela protoplasto de leĥidoj (poloj), fondinto de urboj Gniezno kaj Poznano
(35) Reĝa tranĉisto (krajczy), antaŭe en Polujo kortega oficisto, plenumanta servon ĉe la reĝa tablo.
Tiu ĉi ofico fariĝs poste nur titola
(36) En Słuck estis fabriko, fondita de princo H. Radziwiłł enj. 1750, kie oni faris famajn orteksajn
zonojn
(37) Mallarĝa longforma libreto, en kiu oni enskribis la nomojn de la procesantaj partioj laŭ difinita
ordo. Ĉiu advokato kaj ĉiu juĝa vokisto devis havi tian vokandon.
(38) Estraro de israelida komunumo
(39) Malsupra vestaĵo, sur kiun oni metis la kontuŝon (vidu antaŭe).
(40) Napoleono I Bonaparte, granda imperiestro de francoj (1804 — 1815), kiu militis en Egipto (1798)
kaj en Sirio, kie lia generalo Kleber venkis la turkojn sur la monto Tabor (1799); same li venkis la
aŭstrojn ĉe Marengo en Italujo (1880) kaj ĉe Ulm en Virtembergio (1805),kaj aŭstrojn kaj rusojn ĉe
Austerlitz en Moravio (1805), fine li marŝis kontraŭ Rusujon (1812)
(41) En senco de Rusujo; la nomo restis parte en la pola lingvo kiel mallongigo de la malnova nomo
"Moskva-Grand-Duklando"
(42) Post la tria dispartigo de Polujo en j. 1795, polaj elmigintoj diskurinte en Eŭropo, penis pri
restarigo de la sendepedeco de sia patrujo per armita forto. Henryk Dąbrowski, generalo en la
insurekcio de Kościuszko, organizis en j. 1797, kun permeso kaj helpo de la franca registaro, en Italujo
polan armeon (polaj legionoj) kaj preparis planon, por batale trapenetri kun ili en Polujon. Kiam tio
ne prosperis, li restis plue en franca servo, batalis honore en la itala milito kaj enmarŝis (1798) en
Romon.