Sinjoro Tadeo - Cindy

Nek pro surskriboj, sed pro hardo gajnis gloron,
Ke famo eĉ atingis Ekscelenc-sinjoron.
Se ŝtal' paroli scius, ĝi rakontus ĉion:
Por laŭdo de maljunaj brakoj dirus ion,
Kiuj servis fidele, longe, danke Dion,
Al Patrujo kaj ankaŭ Horeŝkoj sinjoroj,
290 Pri kio famo vivas ĝis nun en memoroj.
Moŝteto! malofte tiom lerte pintigis
Skribisto plumojn, kiel ĝi kapojn forigis.
Longe nombri! orelojn, nazojn, sen kalkulo!
Kaj estas la fendilo nenie fendita,
Pri mortigista faro, sen ia makulo:
Nur duelo malkaŝa, aŭ batal' milita.
Foje nur, pacon donu al li Eternulo!
Ve! sendefendan homon forigis persono.
Sed, Dio min atestu, ‘pro publico bono'.
"Montru, diris Dombrovski, ridante sincere:
300 Plumfendil'! ekzekuta glavego pli vere!"
Kaj li rigardis grandan rapiron kun miro
Kaj al aliaj ĉefoj montris li dum iro.
Ĉiuj ĝin provis; pene iu oficiro
Povis levi rapiron alsupre. Laŭ diro,
Sole Dembinski (10) , fama pro fortega mano,
Levus glavon; forestis ĉi tiu kompano.
Nur eskadrona ĉefo, ĉeesta Dvernicki (11) ,
Ankaŭ pelotonestro, leŭtenant' Ruĵcki (12) ,
310 Ĉi tiun feran stangon eksvingi li povis:
Tiel ĉiuj daŭrige siajn fortojn provis.
Sed general' Knjazjeviĉ, pola kurlandano (13) ,
Plej alte kreska, pruvis fortegon de mano,
Kaptis rapiron, levis laŭ spado facile
Kaj super gastokapojn svingis fulme, brile,
De polaj skermartifikoj faris konstaton:
Krucarton, muelilon, kurban, tranĉan baton,
Ŝtelbaton, kontraŭpunktojn, tempojn de terceto
Li prezentis, lerninte iam ĉe kadetoj.
320 Dum ridante li skermis, genue Sabrulo
Lin kapis je kruroj, kaj kun larma okulo
Post ĉiu turno ĝemis: "Bela, brava bato!
Generalo! ĉu estis vi konfederato?
Jen piko de Pulavskij! (14) tiel ataketis
Dzjerĵanovski (15) de Sawa (16) pik' Kiu instruis
Vian manon? Mateo Dobĵinski? Jen mia