Sinjoro Tadeo - Cindy

Robon kamlotverdan, kun roza borderaĵo;
Verda, per la rubandoj laĉita korsaĵo
Multstrie ŝin ĉirkaŭis de sino ĝis kolo;
Sube brust', laŭ burĝonoj sub foli' kaŝitaj.
Blankaj ĉemizmanikoj sur brakoj sin movas,
Kiel por flug' iletojn papilio blovas;
Ĉe man', krispaĵoj estas per ruband' streĉitaj.
Ĉirkaŭ kolo, mallarĝa kolumet' ĉemiza,
630 Kun roza, liga nodo; el kerno ĉeriza
Orelringetoj: ilin cizelis tre arte
Sak Dobĵinski, kaj tial fieris aparte.
(Tie estis du koroj, kun sago, flameto,
Kiujn Sak, svatiĝante, donis al Zonjeto).
Sur kolum' du ŝnuretoj pendas da sukceno;
Sur tempioj — kroneto el la rosmareno;
Harligrubandojn Zonjo sur la ŝultrojn ĵetis:
Kaj, falĉistinkutime, sur frunton ŝi metis
Rikoltilon, de freŝa herbtrancado brilan,
640 Al novluno, sur frunto Diana, similan.
Ĉiuj aplaŭdas. Iu oficir' eligis
Paperujon el poŝo, papero pretigis,
Krajononpintiginte en buś' malsekigis,
Rigardas Zonjon, skizas. Apenaŭ krajonon
Vidis Juĝist', rekonis desegnistpersonon.
Kvankam lin kolonele vesto aliigis:
Riĉegaj epoletoj, mieno ulana,
Lipharoj nigritaj, barbeto hispana.
Juĝisto diris: "Grafa moŝto, kia farto?
650 Eĉ en sarĝuj' vi havas ilojn po pentrarto!"
Efektive, jen Grafo ekzercis talenton;
Juna soldat', sed havis li grandegan renton,
Proprakoste ekipis rajdistregimenton,
En unua batalo tuj firme ekstaris:
Do lin imperiestro kolonelo faris;
La Juĝisto salutis Grafon, gratulante;
Sed Grafo ne aŭskultis, plue desegnante.
Dume eniris dua gefianĉojparo"
Asesor', de Francestro kaj iam de caro
660 Servisto, ĝendarmaran nun komandis vicon,
Kvankam de dudek horoj nur havis oficon,
Li prenis uniformon bluan kun faldzonoj
Polaj, trenis kurban sabron, tintis per spronoj.
Flane, per grava paŝo, iris amatino
Belege vestita: Teklo, Hreĉeĥa filino;
Ĉar Asesor' delonge lasis Telimenon:
Al koketin' volante pliigi ĉagrenon,