Sinjoro Tadeo - Cindy

850 Vokist' malligis Sluckan (36) zonon orteksitan,
Per densaj kvastoj, kiel faskoj lumigitan:
Unuflanke orŝtofo kun purpurfloraro,
Inverse silko nigra, arĝentkarearo;
Ambaŭflanke metebla estas zono tia,
Ora — solene, nigra — ĉe funebro ia.
Nur Vokist' sciis zonon malligi, kunmeti;
Li ĉe l' okupo, finis tiel babileti:
"Ĉu malbone, ke tabloj en kastelo staris?
Neniu perdis; eble, ke vi gajnon faris.
860 La kastelon koncernas ja procesaj aktoj.
Por kastel', de hodiaŭ, nin rajtigas faktoj;
Kaj malgraŭ obstineco, la kontraŭpartia,
Mi pruvos, ke okazis posedpreno nia.
Se iu en kastelon gastojn peti pravas,
Li pruvas, ke posedon li prenas aŭ havas;
Mi eĉ kontraŭpartion ateste proponas;
Similajn okazaĵojn miaj tempoj konas".
Juĝist' dormis. Vokisto en vestiblon iris
Kaj, ĉe kandel', el poŝo libreton eltiris,
870 Kiu kvazaŭ preĝaro al li servas ĉiam;
Li forĵetas ĝin hejme, vojaĝe, neniam.
Ĝi estis tribunala "vokando": (37) laŭ vico
Tie sekvis procesoj, kiujn ĉe l' ofico,
Vokisto propravoĉe, antaŭ jaroj vokis,
Aŭ kiujn li ekkonis kaj en libron lokis.
Al simpluloj "Vokando" ŝajnas nur nomaro,
Al Vokist', grandioza de bildoj skizaro.
Li legis kaj meditis: Oginski — Vizgrido,
Dominikanoj — Rimŝa, Rimŝa — Visogrido,
880 Radzivil — Vereŝĉaka, Gedrojc — Rodultovski,
Obuĥoviĉ — Kaĥalo, (38) Juraha — Pjotrovski,
Maleski kun Mickjeviĉ, fine Graf' sinjoro
Kun Soplico; legante en sia memoro
Li vidis la procesojn, okazaĵseriojn,
Juĝejon, atestantojn kaj kontraŭpartiojn;
Kaj li sin mem rigardis en blanka ĵupano (39)
Kontuŝ' blue nigra, antaŭ tribunal', kun mano
Unu sur sabro, dua al partioj donas
Alvoksignon, kaj lia: "Silentu!" eksonas.
890 Revante, fine de la vesperpreĝo sia
Ekdormis lasta litva Juĝ-Vokisto nia.