Sinjoro Tadeo - Cindy

Per leviĝoakcelo, super ĉefordono!
Penso, ke gent' soplica armiĝos unue
Kaj en Litvo Postkuron (25) lancfiksos plej frue,
La penso...ŝajnas esti pura...
"Venĝon vi havas! tranĉis vi, ilo de Dia
Puno, per glav' intencojn de vivtuo mia:
Vi konspirofadenon ŝpinitan konfuzis!
Grandan celon, por kiu mi vivon foruzus,
860 Lastan mian, en mondo, teran senton, planon,
Kiun mi flegis, kiel plej karan infanon,
Vi mortigis — kaj mi vin pardonis el koro!
Vi..."
"Ke egale pardonu ankaŭ Di-Sinjoro!
Diris Ŝlosist'; atendas vi je viatiko:
Mi ne estas skismano, nek Luteramiko;
Mortanton malĝojigi, jen peko laŭ scio.
Mi ion diros, certe konsolos vin tio:
Kiam sinjoro mia falis, mortvundite,
870 Kaj mi, genue, super lia brust' klinite,
Glavon trempis en sangon kaj venĝon ĵurdiris:
Li, kapskuante, manon al pordeg' eltiris,
Al via flanko signis krucon en aero,
Kvazaŭ dirus: al Jacek mi pardonas morton.
Mi komprenis, sed flamis tiom per kolero,
Ke neniam pri l' kruco mi eldiris vorton".
Interparolon rompis malsanulsuferoj;
Kaj poste venis longa hor' da silentado.
Oni atendas pastron. — Ektondris huferoj,
880 De spireganta Jankjel aŭdiĝas frapado:
Grava leter'! al jacek farmisto ĝin donas;
Jacek al frato laŭte ĝin legi ordonas.
Leter' de Fiŝer, kiu estis tiam ĉefo
De polarmea stabo, sub princo Jozefo (26) ,
Sciigas, ke sekreta decid; primilita
Jam estas de francestro al mond', anoncita;
Ke kunvokita Granda Sejmo Varsovia
La aligon de Litvo tuj proklami volas.
890 Jacek aŭskulte, preĝojn mallaŭte parolas.
Li alpremis al brusto benitan kandelon,
Esperlumajn pupilojn levis en ĉielon
Kaj diris kun ĝularmoj en okul' radia:
"Nun, Sinjor', iru pace for servisto via!"
Ĉiuj genuis; antaŭ sojl' ektintis io —