Sinjoro Tadeo - Cindy

Mi ektuŝi je mano, mortigmakulata,
Ne pro publika bono, sed venĝo privata!"
Sed Jacek el kusenoj sur liton defalis,
780 Turniĝis al Juĝisto, kaj ĉiam pli palis,
Kaj demandis pri pastro prepost' maltrankvile,
Kaj vokis al Ŝlosisto: "Mi petas humile,
Restu; baldaŭ mi finos, apenaŭ mi povos
Fini. — Sinjor' Ŝlosisto — jam nokte mi mortos!"
"Kion frato? ekkriis Juĝist': ja, laŭ vide,
Vundo negranda. Kion? al prepost' rapide?
Malbona panso? tuj al doktoro! unue
El apoteko..." Pastro diris: "Frat', malfrue!
Mi tie havis pafon malnovan, ĉe Jeno (19) ,
790 Malbone sanigitan, gratite — gangreno.
Mi konas vundojn: sango — nigra, fulgohava
Kvazaŭ; doktoron? vane; sed afer' malgrava:
Unu fojon ni mortas, animon fordonas —
Sinjor' Ŝlosist', mi devas fini, vi pardonas!
"Estas merit', ne voli nacia kulpulo
Resti, kvankam vin nomis naci': perfidulo!
Kaj precipe por homo, kiel mi fiera.
"Nom' 'perfidul', gluiĝis, kiel pesto vera,
Al mi. Forturnis kapojn de mi civitanoj,
800 Forkuradis malnovaj amikoj, kompanoj;
Timemaj, evitante, salutis defore;
Eĉ kampul', judo, kvankam kapklinis laŭmore,
Sed deflanke min mokis ridete, trabore.
'Perfidul'!' en oreloj sonis, rebatiĝis
Eĥe en dom', en kampo, dum tago volviĝis
Antaŭ mi, laŭ makul' en malsana okulo;
Kaj tamen mi ne estis landoperfidulo.
"Moskvo min opiniis sia aliĝinto,
Soplic' ricevis bienparton post mortinto;
810 Targovicanoj poste volis honorigi (20)
Min per ofic'. — Se volus mi min moskvuligi!
— Satan' konsilis... — Estis mi en riĉa stato:
Se mi moskvulo iĝus, plej granda magnato
Serĉus mian protekton, eĉ nobelofrato
Eĉ popolaĉ' facile landanojn postponas (21) ,