Sinjoro Tadeo - Cindy

De filin'! Ĉi momente? Atentu, Gervazo,
Vi havas homan koron!...
"Tablestro diris: Moŝto Soplica, svatano
Venis al mi, de filo de moŝt' Kastelano;
Kion, amik', vi diros pri ligo tiela?
Mia filin', sciate, estas riĉa, bela:
Kaj Kastelan' — vitebska! Tio en senato,
620 Malalta, ligna seĝo (16) . Do konsilu, frato! —
Mi tute ne memoras, ĉu mi ekmumuris
Aŭ silentis — mi saltis selon kaj forkuris!..."
"Jacek! vokis Ŝlosisto, saĝe vi eligas
Kaŭzojn: ĉu ili kulpon vian malgrandigas?
Ĉar en mondo pli ofte ekokazis jame,
Ke, al magnatfilino, iu ardis ame,
Volis per fort' akiri, forkapti elŝtele
Venĝi malkaŝe — tamen mortigi tiele
Malice la sinjoron, kun Moskvo konsente!"
630 "Mi ne interkonsentis!" diris Jacek pente.
"Perforte rabi? El post kradoj, rigloj, ĉie
Mi ŝin kaptus, disbatus kastelon furie!
Kvar nobelejoj sekvus min ekster Dobĵino.
Aĥ, se ŝi estus, kiel nia nobelino,
Forta, sana! ne timus forkuron, postkuron,
Povus aŭdi armilojtinton kaj tamburon!
Sed ŝin faris dorlotoj de gepatroj tia
Malforta, tima! tio estis papilia
Raŭpet' printempa! sekve, ŝin rabi, ektuŝi
640 Per brak' armita, estus ŝin mortige puŝi:
Mi ne povis, ne!...
"Venĝi malkaŝe? sturmi kastelon armite?
Hont'!... oni scius, ke mi venĝis, rifuzite!...
Ŝlosist', honesta via koro ne komprenas,
Ke fier' ofendita inferon entenas!
"Fiersatan' komencis min konsilinstigi:
Venĝi sange, sed venĝokaŭzon sekretigi,
Ne viziti kastelon kaj elradikigi
Amon, forgesi Evon, edzinigi alian,
650 Kaj poste, poste trovi provoketon ian
Kaj venĝi —
"Komence mia koro kvazaŭ aliiĝis;