Sinjoro Tadeo - Cindy

Forigu ĉiujn, lasu Ŝlosiston, amiko!
Ŝlosu pordon!". —
Juĝisto laŭ ordonoj faris,
Ĉe Verm' sur lit' sidiĝis, kaj Gervazo staris,
450 Kaj sur manoj klinitan frunton apogante.
Verm', antaŭ ekparolo, Ŝlosiston severe
Rigardante, konservis silenton mistere.
Kiel ĥirurg' antaŭe manmole tuŝas
Korpon malsanan, antaŭ ol ĝin tranĉe puŝas:
Tiel Vermo okulojesprimon mildigis
Kaj ilin sur okuloj de Gervaz' irigis,
Fine, kvazaŭ li blinde ekbati deziris,
Kovris per man' okulojn kaj voĉforte diris:
"Mi estas Jacek Soplica..."
Ĉe tiu vortsono
460 Ŝlosist' paliĝis, klinis sin, per korpduono
Antaŭen fleksita staris li, unukrure,
Kiel monta ŝtonego haltigita kure;
Li malfermis okulojn, buŝondislarĝigis
Per dentblanko minace, lipharojn hirtigis,
Rapiron ellasinte, ĉe plank' ĝin retenis
Per genuoj, kaj klingon dekstramane prenis,
Premante ĝin; rapiro, rapiro post li etendita,
Per longa nigra pinto balancis Ŝlosisto
Estas tiam simila al linko vundita,
470 Kiu el arb' okulojn celas al ĉasisto:
Sangokule fajreras, volve sin blovplenas,
Voston svingas, murmuras kaj lipharojn movas.
"Sinjor' Rembajlo, diris Pastro, ne teruras
Min homkoler': min vokas Dio. Mi alĵuras
Vin en nomo de mondo-Savinto, de Kristo,
Kiu sur kruco benis al ekzekutisto,
Kaj peton de fripono akceptis: kvietu,
Aŭskultu, kion diros mi, kun pacienco,
Ke mi, por malpezigo de la konscienco,
480 Ricevu la pardonon, almenaŭ ĝin petu:
Aŭskultinte konfeson, vi faros laŭ volo".
Kaj li kunmetis ambaŭ manojn ĉe l' parolo,
Kvazaŭ preĝe. Ŝlosisto, mire sin reŝovis,
Batis per mano frunton kaj la ŝultrojn movis.