Sinjoro Tadeo - Cindy

Dua veturigisto estas rekonita:
200 Maljuna Macjek Vergo, kampule vestita.
Nobelaro ekkriis, kiam lin rekonis;
Li diris: "Stultaj!..." mane silenton ordonis.
Sur tria veturilo — Prus' en vest' flikara,
Fine Zan kun Mickjeviĉ veturis sur kvara.
Kaj dume Podhajskioj kaj Isajeviĉoj,
Barbaŝoj kaj Vilbikoj, Bjergeloj, Kotviĉoj,
Vidante de Dobĵinskij tian malliberon,
Komencis kvietigi malnovan koleron;
Ĉar pola nobelaro, kvankam kolerema
210 Kaj batalema, tamen ne estas venĝema.
Oni aĝan Mateon petas pri konsiloj:
Li starigas amason ĉirkaŭ veturiloj,
Atentigas.
Kvestulo iris ĉambron pene
Rekonebla; ne sanĝis li vestaĵon sian,
Sed figuron alprenis li tute alian:
Kutime malserena, nun li miengaje
Levis kapon, laŭ kruda kvestulo petola,
Antaŭ ol ekbabili, ridis:
"Ha, ha, hola!
Mi gratulas! Ha, ha, ha! bonege, image!
220 Sinjoroj oficiroj! iuj ĉasas tage,
Vi nokte! Bona ĉaso: mi vidis nobelojn;
Hej! pinĉi, senplumigi, hej! deŝiri ŝelojn!
Nobelaro petolas, vi surmetu bridon!
Mi gratulas, Majoro, vi kaptis Grafidon:
Grasul' , riĉul' , sinjoro li el antenatoj (3) ;
Ne lasu lin el kaĝo sen tricent dukatoj!
Prenu! por monaĥejo donu groŝojtrion,
Kaj por mi; mi pri via savo petas Dion;
Jes, vere, mi tre zorgas por vi pri ĉielo!
230 Mort' eĉ staboficirojn kaptas je orelo:
Baka (4) pravis, ke morto trapikas brokatojn (5)
Kaj skarlatojn; sur drapon bone faras frapon;
Kaj tra tolo ĉe kolo ĝi tranĉas laŭ volo,
Sama normo: frizformo, kiel uniformo.
Morto panjeto, diras Baka, laŭ bulbeto,
Larmigas, dum alpremas; same karesemas
Dum lulo de mamulo aŭ diboĉbravulo!
Aĥ! Majoro! ni vivas, morgaŭ morto venos,
Kion ni manĝas, trinkas, al ni apartenos.
240 Juĝisto, matenmanĝi estas tempo nune?
Mi eksidas ĉe tablo, petas ĉiujn kune.
Majoro, eble zrazojn? Moŝto Leŭtenanta,