Sinjoro Tadeo - Cindy

Stabo — en korto, kune armitaj nobeloj:
Podhajskioj, Birbaŝoj, Hreĉeĥoj, Bjergeloj,
Ĉiuj Juĝistparencoj, amikoj, kun spado
70 Helpe kuris, aŭdante pri atak', invado
Ĉar kun Dobĵinskij estis longe en kvereloj.
Kiu moskvan taĉmenton el vilaĝoj gvidis?
Kiu najbarojn helpe kolekti rapidis?
Asesor'? Jankiel'? Ne estis opinio,
Certe neniu sciis tiam, nek post tio.
Jam leviĝas la suno, sange ruĝiĝite,
Malakra rande kvazaŭ radi' deŝirite,
Duonvideble kaŝas ĝin nigra nubsfero,
Kiel ardas en karboj forĝistaj, huffero.
80 Nubojn, ŝiritajn kiel glacibuloj, vento,
Plifortiĝante, pelis el la oriento;
Nubaĵoj flugas, pluvon malvarman ŝutante.
Post ili kuras vento, pluvon sekigante.
Post vento ree nubo malseka alkuras:
Tag' alterne malvarmas, aŭ pluve murmuras.
Dume Majoro trabojn el apud barilo,
Igas treni, en ĉiu tranĉi per hakilo
Rondduonajn truojn, meti al apert' trua
Kaptitojkrurojn, fermi per lignaĵo dua.
90 Kunpremis krurojn, kiel hundfaŭkoj fermitaj:
Ŝnuroj, forte streĉitaj, dorse manojn ligis;
Sed Major' al nobeloj turmenton pliigis:
De kapoj deŝirigis la konfederatkojn,
Eĉ kontuŝojn, ,ĵupanojn. Tiel trabforĝite,
Dentklakante, al pluvo, malvarm' , elmetite,
Nobeloj vice sidis dum aĉa vetero;
Aspergisto baraktas vane en kolero.
100 Vane sin pro nobeloj Juĝist' intermetas,
Kaj vane Zonjo ploras, Telimeno petas,
Agi pri katenitoj ne tiel severe.
Nikita Rikov, rota oficiro vere
Paciĝus, mem moskvulo, sed bona sinjoro:
Tamen obei devis li al Plut, majoro.
Majoro, polo, naske el urbo Dzjeroviĉ,
Nomita pole (kiel aŭdiĝas) Plutoviĉ,
Alibaptiĝis; granda fripon', laŭ regulo,
Se polo, en carservo, fariĝas moskvulo.
110 Plut, kun pipo staris, je kokso apogante,
Responde al kapklinoj nazon altigante;
Por signo de kolero li brovojn kuntiris,