Sinjoro Tadeo - Cindy

310 Post mia mort' vi sola al Dio sopiros;
Okaze de milito, vi finu laŭ plano
Komencita; memoru, ke vi — Soplicano!"
Pastro larmojn deviŝis, kapuĉon surŝovis,
La postan fenestrumon mallaŭte formovis,
Kaj tra fenestro saltis ĝardenon; restinte
Sola, Juĝisto ploris, seĝon sidiĝinte.
Tade' atendis, antaŭ ol anson ektiris,
Post malŝloso, mallaŭte, kapkline eniris,
Dirante: "Kara Onklo, iom tagojn mi sidis
320 Ĉi tie: tagoj, kiel moment' forrapidis;
Mankis temp' sate ĝoji, vin kaj domon vidi,
Ĉar tuj mi forveturas; mi devas rapidi,
Tuj hodiaŭ, Onkleto, morgaŭ plej malfrue.
Vi memoras, ni Grafon provokis unue:
Batiĝos — mi! provoko de mi jam senditas.
Ĉar en Litvo dueloj nun malpermesitas,
Mi veturos al limo de Dukland' Varŝava.
Grafo — fanfaronulo, sed kuraĝohava,
Sur lokon difinitan li certe alvenos,
330 Do ni interbatalos, kaj se Dio benos,
Mi lin punos, kaj poste trans Lososnabordoj
Mi naĝos, kie frataj atendas vicordoj.
Armean servon patra testament' ordonis.
Kaj mi ne scias, kiu alie disponis"
"Tadeo, diris onklo, ĉu vi fervolulo
Estas tia, aŭ turnas vin, laŭ vulp' ruzulo,
Kiu ne tien iras, kiel voston tenas?
Jes, ni provokis, certe dueli konvenas:
Sed veturi hodiaŭ, kial obstiniĝi?
340 Antaŭ duel' kutimas ni amikojn sendi,
Intertrakti. La Grafo povas senkulpiĝi,
'Depreki': estas tempo, do volu atendi.
Aŭ alia tabano vin pikis sub nazo?
Tiam diru sincere ĝin, sen ĉirkaŭfrazo!
Junulon mi maljuna kompreni ne ĉesis,
Patris al vi (li nevon sub menton' karesis),
Mia fingreto flustris al mi en orelon,
Ke kun fraŭlinoj havis vi etan kverelan.
Junuloj kun fraŭlinoj nun frue komencas!
350 Nu, Tadeet' , konfesu kion vi intencas!