Sinjoro Tadeo - Cindy

220 Estis 'teatrum' (princo — ŝatant' de teatro);
Fajraĵojn donis Kaŝic', loĝanta en Jatro;
Pan Tizenhaŭs dancistojn sendis, kaj kapelon
Oginski kaj Pan Soltan, loĝanta Zdjencjelon:
Oni eksterkutimajn amuzojn preparis
En domo kaj arbare grandan ĉason faris.
Pri Ĉartoriskij scias vi, ĉiu sinjoro
Princ', kiom ilin povas ampleksi memoro,
Kvankam Jagjelosanga, sed por ĉasisteco
Ne tro fervora: ne pro malidiligenteco,
230 Sed pro gustoj fremdlandaj; same Generalon
Pli ofte libroj vidis ol li hundojstalon,
Pli virinajn alkovojn li ol lin la ĉaso.
En Princa sekvantaro estis duk' de Naso;
Pri li rakontis oni, ke en ter' Libia
Gaste, li ĉasis iam kun negra reĝ' ia,
Tie tigron renversis per lanco en mano (19)
Pro kio duko laŭdis sin tre fanfarone.
Kaj ni je aproj ĉasis ĉi tiu sezone:
Aprinegon pafile mortigas Rejtano,
240 Kun danĝerego, ĉar li proksime celtiris;
Do paftrafecon ĉiuj ni laŭdis kaj miris,
Nur germano de Nasso aŭskultis okazon
Tute indiferente kaj flustris sub nazon,
Ke paf' okulkuraĝon pruvas, pikarmilo
Kuraĝan brakon; sekvis vasta rebabilo
Pri lia lancopuŝo en tero Libia
Pri lia negra reĝo kaj pri tigro lia.
Pro ĉi tio Pan Rejtan ĉagreniĝis vere;
Li ekbatis je sabro kaj diris kolere:
250 Duk' kuraĝa batalant' prenas bone celon,
Aproj valoras tigrojn, lanco karabelon —
Komenciĝis diskurso impeta sufiĉe;
Sed General' , rompante diskutojn feliĉe,
Pacigis france. Mi ne scias babilaĵon:
Sed pacigo nur metis cindron sur ardaĵon;
Ĉar Rejtan' plu koleris kaj atendis sole
Okazon por repagi al duko petole;
Li pagis petolaĵon preskaŭ sanokoste,
Sekvatage, kaj kiel, mi diros tuj poste".
260 Ĉe tio, silentante, Vojski levis manon
Kaj pri la tabakujo petis Ĉambelanon.
Li longe flaras, fini ne bonvolas temon,
Kvazaŭ li de aŭdantoj akrigus sciemon,
Fine komencis: tiam ree iĝis ĉeso
En rakont' aŭskultata kun interesego!