Sinjoro Tadeo - Cindy

Aŭ kolektiĝas pare, fosante kavetojn,
Volas ĝui ripozon, aerfreŝon spiri,
Sed devas antaŭ brutoj, arbaron reiri.
Arbar' silentas. Birdo ne kantas, vekite
Skuas roson el plumoj, al arbo premite
20 Atendas sunon. Apud marĉeto klaketas
Cikonio. Sur garboj tutmalseke sidas
Kornikoj babilon beklarĝe daŭrigas :
Abomene al mastroj nun pluvon aŭguris.
Kampistoj jam de longe al laboro iris.
Falĉistinoj ekkantis kanteton matenan,
Laŭ pluva tag' sopiran, des pli malserenan,
Ĉar seneĥe ĝi sonas, nebulon sorbante.
Ektintis rikoltiloj en gren'; respondante
Sur herbejo, falĉistoj tintigas kaj kante
30 Fajfetas, — haltas fine de ĉiu strofeto,
Akrigas ŝtalon: takte frapas marteleto.
Nebulo kovras homojn; sonas nur falĉantoj,
Nevideble, per voĉoj de tintoj kaj kantoj.
Meze sur grena garbo, ekonomo sidas,
Enue turnas kapon, laboron ne vidas,
Sed rigardas al strato, disiĝo vojara,
Kie okazas io eksterordinara.
Ekde mateno regas moviĝado ia
Nekutima sur vojoj. Veturilo tie
40 Kampula knare kuras; nobela el ie
Pretergalopas klake ĉe dua kaj tria;
El voj' maldekstra oni kurieron vidas"
El dekstra voj' vetkure rajdantoj rapidas
Kaj ĉiuj al diversaj flankoj sin direktas:
Kion signifas tio? ekonom' konjektas.
Li leviĝis el garbo, ekiris al stratoj
Kaj demandis, sed vane: ne haltis vokatoj;
En nebul' preterkuras ĉiu, laŭ fantomo;
Nur aŭdiĝas de hufoj obtuza frapado,
50 Kaj kio estas stranga, palaŝoj tintado:
Tial ĝojas kaj kune time ekonomo;
Ĉar kvankam estis tiam en Litvo kviete,
Pri milit' ĉirkaŭkuris jam famo sekrete,
Kaj pri francoj, Dombrovski, pri Naoleono.
Ĉu militon aŭguris de armiloj sono?
Ekonom' al Juĝisto kuris diri ĉion,