Sinjoro Tadeo - Cindy

(16) Speco de sabro, tranĉa kaj pika armilo, iom kurbiĝinta
(17) Ĉanduono, parto de ĉano subtenanta en fajroŝtonaj pafiloj la ŝtonon
(18) Avoj (Dziady), festo de mortintoj, litva popola festo, konservita el idolanaj tempoj en kelkaj lokoj
ĝis hodiaŭ, por honori la animojn de mortintaj parencoj. La sorĉisto (guślarz) alvokis la spiritojn kaj
oni ilin regalis per manĝo kaj trinkaĵo.Tiu ĉi festo formas la centron de "Dziady", unu el la plej
sublimaj poeziaj verkoj de Mickiewicz. Fragmento el ili, la "Improvizacio de Konrad" ekzistas en
Esperanto
(19) La Ŝlosisto ne komprenas la stilon de la Grafo. Same kiel ili konfuzas ĵokeojn kun lakeoj, li ne
konas la vorton vasaloj (vasale) kaj anstataŭigas ĝin per vonsaloj (wąsale), kiuj signifas lipharulojn
kaj estas sininimo de nobeloj flegantaj grandajn lipharojn
(20) "Zaścianek, aŭ Okolica" oni nomas en Litvo nobeletaran kolonion por diferencigo de kampulara
vilaĝo. La fierajn nobeletojn-lipharulojn ni vidis jam en la drinkejo de Jankiel en Libro Kvara. La
ŝerce-fantaziaj nomoj de la nobeletejoj "Rzezikowo, Ciętycze, Rąbanki" aludas la batalemecon de iliaj
loĝantoj (ĉar rzezik — tranĉeto, tranĉilo; cięty — tranĉita, akra, tranĉema; rąbanka — eta hakado,
sabrado: nur Dobrzyn devenas de dobry — bona)
(21) Vidu rimarkon 29 sur p. 102
(22) Konfederatka, kvarangula ĉapo kun borderaĵo el ŝafida pelto
Libro Sesa — Nobeletejo
Unuaj militaj moroj de l' invado — Ekspedicio de Protazo, Vermo kaj sinjoro Juĝisto
interkonsiliĝas pri publika afero — Daŭrigo de la senefika ekspedicio de Protazo — Ĉapitro pri
kanabo — Nobeletara sidejo Dobĵin — Priskribo de la domaĵo kaj persono de Macjek Dobĵinjski.
Eliri el humida krepusk' ne rapidas.
La mateno senruĝa; lumokul' ne gvidas
Tagon, kiu jam estas, sed ĝin al vidsento
Kovras nebul' sur tero, kiel pajltegmanto
Super litva kabano. Nur blanketa helo
En orienta flanko, montras sur ĉielo
Kie suno leviĝis, kaj kvazaŭ malĝoje
Irante super teron, dormetas dumvoje.
10 Ĉielekzemplo ĉion sur tero influis:
Brutaro sur paŝtejon eliri malfruis
Kaj trafis ĉe matena manĝo leporaron
Ĝi kutimas pli frue reveni arbaron,
Nun pinĉas ĝi en nebulo al si herbetojn,