Customary law - International Committee of the Red Cross
Customary law - International Committee of the Red Cross
Customary law - International Committee of the Red Cross
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Volume 87 Number 857 March 2007<br />
เฉพาะที่ให้ความคุ้มครองแก่บุคลากรและวัตถุที่เกี่ยวกับภารกิจรักษาสันติภาพ<br />
อย่างไรก็ตาม ในทาง<br />
ปฏิบัติบุคลากรและวัตถุดังกล่าวได้รับความคุ้มครองจากการถูกโจมตี<br />
เท่ากับความคุ้มครองที่ให้แก่<br />
พลเรือนและวัตถุของพลเรือนตามลำดับ ผลที่ตามมาคือทำให้เกิดกฎเกณฑ์ห้ามโจมตีบุคลากรและ<br />
วัตถุเกี่ยวกับภารกิจรักษาสันติภาพตามกฎบัตรของสหประชาชาติ<br />
ตราบเท่าที่บุคลากรและวัตถุนั้นมี<br />
สิทธิได้รับความคุ้มครองเท่าที่มีต่อพลเรือนและวัตถุของพลเรือนภายใต้กฎหมายมนุษยธรรมระหว่าง<br />
ประเทศ ซึ่งพัฒนามาจากทางปฏิบัติของรัฐและได้ถูกรวมอยู่ในธรรมนูญของศาลอาญาระหว่าง<br />
ประเทศ ปัจจุบันกฎนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศบังคับใช้ได้ใน<br />
การสู้รบทุกรูปแบบ72<br />
กฎเกณฑ์เกี่ยวกับการปฏิบัติการสู้รบจำนวนไม่น้อยได้ถูกกำหนดไว้ในกฎหมายเฮก<br />
กฎเกณฑ์เหล่านี้ถือว่าเป็นจารีตประเพณีในการสู้รบระหว่างประเทศมานานแล้ว73<br />
อย่างไรก็ตามกฎ<br />
บางประการได้มีการยอมรับว่าเป็นจารีตประเพณีในการสู้รบที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศเช่นกัน<br />
เช่น กฎ<br />
ดั้งเดิมของกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศห้ามการกระทำต่อไปนี้<br />
(1) ทำลายหรือยึดทรัพย์<br />
สินของฝ่ายตรงข้าม เว้นแต่มีความจำเป็นทางทหารอย่างมาก และ (2) กฎเกี่ยวกับการยึดทรัพย์<br />
สินใช้บังคับอย่างเท่าเทียมกันในการสู้รบที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศ<br />
การยึดทรัพย์สิน (pillage) คือ<br />
การใช้กำลังบังคับเอาทรัพย์สินเอกชนจากประชากรของศัตรูเพื่อประโยชน์ส่วนตัวหรือใช้เป็นของส่วน<br />
ตัว74 ซึ่งข้อห้ามทั้งสองประการนี้ไม่มีผลกระทบต่อทางปฏิบัติในจารีตประเพณีเกี่ยวกับการยึดทรัพย์<br />
สินในยามสงครามที่เป็นอุปกรณ์ทหารของฝ่ายตรงข้าม<br />
ภายใต้กฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศ ผู้บังคับบัญชาอาจทำการติดต่ออย่างไม่มี<br />
ภัยโดยวิธีการสื่อสารใดก็ได้<br />
แต่การติดต่อนั้นต้องกระทำโดยสุจริต<br />
ทางปฏิบัติแสดงให้เห็นว่าการ<br />
สื่อสารอาจกระทำผ่านคนกลางซึ่งเรียกว่า<br />
parliamentaire หรือโดยวิธีอื่นๆ<br />
เช่น ทางโทรศัพท์และ<br />
วิทยุ Parliamentaire คือบุคคลของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งในการสู้รบ<br />
ซึ่งได้รับอนุญาตให้ติดต่อสื่อสาร<br />
กับอีกฝ่ายหนึ่งและเป็นผู้ที่ไม่อาจถูกละเมิดได้<br />
วิธีการดั้งเดิมที่ทำให้รู้ว่าตนเป็น<br />
parliamentaire<br />
คือ การคืบหน้าโดยชูธงขาวซึ่งยังเป็นวิธีการที่ยังใช้ได้อยู่<br />
นอกจากนั้น<br />
ทางปฏิบัติอันเป็นที่ยอมรับ<br />
อย่างหนึ่ง<br />
คือฝ่ายที่สู้รบสามารถติดต่อฝ่ายที่สามเพื่ออำนวยความสะดวกในการสื่อสารได้<br />
เช่น ฝ่าย<br />
ที่ให้ความคุ้มครอง<br />
(protecting power) หรือองค์การมนุษยธรรมที่เป็นกลางและไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด<br />
อาจกระทำการแทนได้ โดยเฉพาะคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ รวมถึงองค์การระหว่าง<br />
ประเทศอื่นหรือหน่วยรักษาสันติภาพด้วย<br />
ทางปฏิบัติที่รวบรวมได้แสดงว่าสถาบันและองค์การต่างๆ<br />
ทำหน้าที่เป็นสื่อกลางในการเจรจา<br />
ทั้งในการสู้รบระหว่างประเทศและที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศ<br />
อันเป็น<br />
ทางปฏิบัติซึ่งเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป<br />
กฎที่ควบคุม<br />
parliamentaires มีมาตั้งแต่ยุคกฎหมายเฮก<br />
72 อ้างแล้ว (71), กฎข้อ 33<br />
73 โปรดดูตัวอย่าง, <strong>International</strong> Military Tribunal at Nuremberg, Case <strong>of</strong> Major War Criminals, คำพิพากษา,<br />
1 ตุลาคม 1946, Official Documents, เล่ม 1 น. 253 - 254<br />
74 โปรดดู Elements <strong>of</strong> Crimes for <strong>International</strong> Criminal Court, Pillage as a war crime (ข้อ (8(2)(b) (xvi)<br />
และ (e) (v) ของธรรมนูญศาลอาญาระหว่างประเทศ)<br />
75 โปรดดู <strong>Customary</strong> <strong>International</strong> Humanitarian Law, อ้างแล้ว (4), เล่ม 1 กฎข้อ 67 - 69
Change language