GAVARO - Cindy

4.23 Ŝuzoj el Brokantejo
La posta estas satira rakonteto, ruse verkita de Evgenij Gerzon kaj al
Esperanto tradukita de E.S. Perevertajlo. Ĝin aperigis Heroldo de
Esperanto (1976-09-20) sub la titolo: “Anglismemo, ĉiulingva malvirto”.
La anglismoj tie-ĉi evidente rolas kiel slangaĵoj, paralelaj al
Gavaro.
Nikolaj Nikolajeviĉ revenis hejmen en bonega humoro. Finfine
estas tradukita kaj fordonita al kompostado la libro de la angla
fakulo. Nun li povas okupiĝi pri sia familio, pri la filo. Ja, li
preskaŭ forgesis, kiel tiu aspektas …
Jam ĉe la pordo impetis al li la ploranta edzino.
- Kio vin skuis ? – demandis Nikolaj Nikolajeviĉ.
- Nikolĉjo, - eklamentis ŝi, - al Alik estas malbone, malbonege !
- Kio okazis al li ? – ekdiris la viro.
- Malbono ! – ploregis la edzino. – Mi komencas tute ne kompreni
lin. Aŭdu, ekzemple hodiaŭ, ni estas paŝantaj preter brokantejo
kaj subite li petas, ke mi al li aĉetu iujn ŝuzojn… – La larmoj
malebligis al ŝi paroli. – Ĉu vi imagas ? Laŭ mi li komencas deliri.
En la deka klaso ja estas tiaj superstreĉoj… Kion fari ?
Nikolaj Nikolajeviĉ zorgeme flankenigis la edzinon kaj decide trapaŝis
al la ĉambro de la filo. Alik kuŝis en la fotelo, ĵetinte la
piedojn sur la skribotablon. Lia harar-kamuflita vizaĝo ne estis
videbla.
- Helaŭ, fadzer ! – basis li, skuante la boskon.
“Fadzer” konsterniĝis subite.
- Klarigu al mi, - postulis li, - per kio vi maltrankviligis la panjon?
- Najse, – ridetis Alik, - jam ŝi kaŝinformis, ĉu ?
Nikolaj Nikolajeviĉ mienaĉis:
- Do, mi atendas.
- Nu, kion spiki ? – replikis la felulo, - mi kulpas, ja, elreligis mi la
maljunulineton. Batu al mi la fejson kaj la afero estos mejkita.
“Irina estas prava, li efektive deliretas” - ekpensis Nikolaj Nikolajeviĉ.
Sed subite en la kapon venis abrupta penso.
185