GAVARO - Cindy

Ankoraŭ kroma faktoro kiu influas la aperon de slangaĵoj, precipe
de ksenismoj (fremdvortaj slangaĵoj), estas apudeco dë kaj
kontakto kün alilingva popolo. Konscio pri ekzisto de alia
idiomo, estu tiu eĉ sen altruda forto, rompas la hermetikan
unuecon inter vorto kaj ideo, nedisigeblaj ĉe homoj de nur unu
lingvo. En konkreta najbareco de fremduloj, de fremda grupo, la
parolanto ekkonscias ke lia lingvo ne estas la lingvo, sed nur
unu lingvo. Tiel li plus aŭ minus facile akceptos kaj kreos,
proporcie al ofteco kaj daŭro de la interrilatoj, ksenismojn. Kaj
kiam la fremda altrudo estas forta, tiam la slango, en formo de
ĵargonaĵoj, infektas eĉ la koineon mem, kiel pruvas la hodiaŭtempa
inundo de anglismoj en multajn lingvojn. [Vd. Ŝuzoj el
Brokantejo 4.23]
La lulilon de slango mi do situigus nek unuflanke en la individuo
sola nek aliflanke en la grupo sola, sed en ilia reciprokaj
interŝanĝoj, analoge al la naskiĝo de fulmotondroj inter kaj el
oponaj elektroŝargoj.
Sed, ĉar tiaj lingvaj interŝanĝoj dependas intens-mezure de
ŝanĝiĝemaj faktoroj moralaj, sociaj, kaj kulturaj — mi jam menciis
la netranĉeblan diskuton sociolingvistikan koncerne al (mal)rapideco
de slanga evoluo — ni devas ankaŭ iom ekzameni la
kulturhistorion ĝenerale; je kio la magreco de miaj amatoraj scioj,
samkiel la malfacileco de esplorado sur internacia nivelo, devigas
min limigi la trarigardon ĉefe al parto de Okcident-Eŭropo,
lasante la ceteron ne plugita.
1.4 Historia Skizo pri ĝia evoluo
Se oni volas rigardi la fenomenon slango en iom pli vasta senco,
do certe ne kiel sekreteman kodon krimulan, tiukaze estas baldaŭ
klare ke ĝi apartenas al ĉiuj tempoj kaj lokoj, kie homa komunumo
sufiĉe organiziĝis por rezultigi sociajn klasnivelojn. Modernaj
lingvistoj do ne hezitas situigi ĝin tre fore en la tempo, ĉar tiele ni
malkovras ĝin en ĉiuj veraj lingvoj, ĉe ĉiuj veraj popoloj, eĉ ĉe
agrokultivaj triboj kaj ĉe nomadoj; kiel en Afriko kaj Azio, tiel en
Eŭropo kaj Ameriko.
Oni detektas ĝiajn spurojn en postlasitaj skribaĵoj de Helenujo kaj
de la Romena Imperio, ĉe Keltoj, Gaŭloj, kaj Vikingoj — la termino
slang supozeble devenas de tiuj-ĉi lastaj. Jam la granda filozofo
18