GAVARO - Cindy

Kutter iĝis singarda: Viro atentu ke oni jen ne kaptu cin pro tiu
vendado de pornografio al lernejaj bubinoj !”
“Aĥ,” rediris li “la edzino de la dikulo ĝobadas ĉe ni en la kuirejo.
Mi iomete seksigratis kun ŝi, ŝi ja gustumegas min, kaj tiu dika
porko certe ekflaris la aferon. En la trinkuĵo lia akso ekfuriozis.”
“Ci ja estas granda amheroo, ĉu ? Ĉu ci havas fiksulinon ?”
“Jes, ŝi vivas en Nürnberg,” haste respondis Erwin.
“Kiel ŝi nomiĝas do” pafis la ‘ŝerifo’.
“Becker,” spontane elvenis la respondo. Erwin ne tiel facile lasis
kapti sin. Li ekpensis pri la nomo de ekspeda entrepreno ĉe kiu li
jam duan fojon mendis voluptopupon 1 , ĉar post kiam li ne
kapablis — pro ree malplena monujo — pagi por la remburse
sendita pakaĵo, interne de la postulataj tri tagoj, la ‘litkunulino’
returnen vojaĝis al Nürnberg. Nun, depost la lasta salajrotago,
kuŝadis en la ŝranko de Erwin, sekure konservataj en cigarkesteto,
kvindek Markoj por aĉeto de la denove mendita kunludantino.
Ĉiutage li kun sopiro atendis sian .
“Iam estis ĉe ni en la bovoklostro 2 unu al kiu okazis sama afero
pri la praulino. Tiu sterk-amaso de virino petolumas kun iu
minorulo, ĝuste kiam la edzo revenas hejmen. Tiu-ĉi ekkaptas
hakilon kaj martelas sur la kranion de la porkinbesto. La fremda
fikanto intervenas kaj savas la porkinon… La ĉiesulino for al la
malsanulejo. Imagu, kion la povra walado ricevis ? Kvar jarojn !...
Kiel povas esti ? Li sin mortrabotas en la minuĵo, dum tiu
piĉulino — ankaŭ estis infanoj — kirlas buteron kaj eĉ regalas
tiujn ulojn per la gipso kiun ŝia edzo hejmen trenas.”
“Dependas ĉiam de la cirkonstancoj,” klarigas la deĵoristo.
“Estis ĝuste la samaj cirkonstancoj kiel ĉe mi, ĉar mi ja scias, la
viro kuŝadis ĉe mi en la budo, post kiam li forlasis la fortepianon,
rakontis ĉion al mi … Homo, por mi absolvon kaj por li kvar
jarojn ! La germanaj juĝistoj ne tikas ĝuste, iomete oni ja devus
pensi ankaŭ pri la honoro de tia kokrita edzulo.”
“Ĉu ci trinkos tason da kafo kun mi ?” demandis la policano
kompateme.
“Jes, jes, tiun mi nun certe bezonas,” Erwin estis entuziasma. Oni
devas esti malfalsa virulo, tiam oni restas en bonaĵoj kun la
polanoj… iomete kvikadi pri justeco kaj maljusteco, estas ties fak-
178