GAVARO - Cindy

“La filo de Martha. Richard. Jen lia nomo, ĉu ne ?”
“Kiel mi sciu ? Mi neniam renkontis lin.”
“Ci neniam renkontis lin ? Kiom longe ci konas non Martha ?”
“Mi renkontis ŝin hieraŭ vespere. En trinkejo. En iu beberejo
nomata La Kurtmuzelo, se vi konas. Ĝin estras tiuj du viruloj kiuj
antaŭe estadis en la Ĉin-Birman-Hindujo…”
“Ci do ekvidis ŝin nur hieraŭ vespere ?”
“Certe.”
“Ŝi diris ke ci estas la homo kiun ŝi amas ?” sugestis Carella.
“Dap, estis amo je l’unua ekvido.”
“Kaj ci neniam renkontis ŝian filon ?”
“Neniam.”
“Ĉu ci jam flugis, Lennie ?”
“Ĉu flugis ? Kion signifas ‘flugi’ ? Ĉu vi ree aludas la mariĥuanon?”
“Ne: flugi. En flugmaŝino.”
“Neniam; mi plivole mortus ol eniri tiaĵon !”
“Kiom longe ci jam preferas nigron, Lennie ?”
“Nigron ? Kion vi aludas nun ?”
“Ciajn vestaĵojn. Cian pantalonon, cian kravaton, cian pluvmantelon,
cian pluvombrelon. Nigraj.”
“Mi aĉetis ilin por enteriga cermonio,” respondis Cronin.
“Kies enterigo ?”
“De iu mia bubulo. Ni kutimis kune ekspluati ĵeboludon.”
“Ci do ankaŭ organizis ĵeboludon, Lennie ? Ci estas multokupa
vireto, ĉu ne vere ?”
“Ho, estis neniel kontraŭleĝe ! Ni neniam ludis por mono.”
“Kaj cia amiko mortis antaŭ nelonge, se mi aŭdis ĝuste ?”
“Dap, antaŭ kelkaj tagoj. Do, mi aĉetis la nigrajn vestaĵojn. Pro
respekto. Vi povas kontroli. Mi povas diri al vi la butikon, kie mi
aĉetis ilin.”
156