GAVARO - Cindy

La bandito estis apenaŭ prononcinta tiujn parolojn, kiam li
siavice eligis teruran blasfemon: - Mi estas pikita en la hando ! Ci
grategis min kun cia tondilo ! Li furioze ek-postkuris la simeristinon
en la malluman koridoron.
- Ne proksimiĝu, vokis ŝi, aŭ mi krevos al ci la okulojn per mia
tondilo !
Tiu-ĉi minaco ne haltigis la krimulon, kiu pluen paŝis en la
mallumo. Fine li sukcesis per siaj fortaj manoj kapti maldikan kaj
gracilan pojnon.
- Ha, mi tenas cin ! Ci faros danceton !
- Estas ci, kiu faros danceton ! diris vira voĉo.
- Ne premu tiel forte, Ruĝa-Brako ! Estas vere, ke mi eniris cian
domon, sed …
- Ne estas Ruĝa-Brako.
- Se ne estas Ruĝa-Brako, pentriĝos bersuko sur la grundo,
elkriis la Buĉoko. Forprenu cian manaĉon !
Anstataŭ vidi sian ordonon plenumita, la Buĉoko sentis kuntiriĝi
la ŝtalajn muskolojn de tiu-ĉi mano, kiu nun ekkaptis lin ĉe la
gorĝo.
Eskapinte al la fundo de la koridoro, la Simeristino komencis
supreniri la ŝtupojn; ŝi haltis por krii al sia defendanto: - Ho,
dankon, sinjoro, sed mi nun jam estas en sekureco; lasu lin kaj
faru bonan atenton, estas la Buĉoko !
Oni aŭdis dum kelkaj minutoj la bruon de obstina lukto.
- Ĉu ci do volas ke mi cin konfitu ? elkriis la fripono, faregante
sovaĝan fortostreĉon por liberigi sin de la kontraŭulo. – Ci pagos
por la Simeristino kaj por ci mem. Se ci ne lasos mian kravaton,
mi demordos cian nazon ! aldonis li per sufokiĝanta voĉo.
- Mia nazo estas tro malgranda kaj ci ne vidas sufiĉe klare !
- Tiam venu sub la glacibulo !
- Jes, venu, ni povos rigardi unu la alian en la blankon de la
okuloj.
Daŭre tenante la Buĉokon je lia kolumo, la nekonato tiris tiun ĝis
la pordo kaj lin ĵetis en la straton, apenaŭ heligatan de lumo de
strata gaslanterno.
135