GAVARO - Cindy

Kapitanon Smollett, kiu veligos la tondran ŝipon anstataŭ ni. Jen
ni disponas tiujn bienulon kaj kuraciston, kun tiu mapo kaj ĉio
kio necesas. Mem mi ne scias kie ĝi situas, tiu insulo, ĉu ? Nek
scias ci. Nu do, mi intencas lasi tiujn bienulon kaj kuraciston
malkovri la mason, kaj helpi al ni transporti ĝin surŝipen, je la
potencoj ! Tiam ni vidos. Se mi povus esti certa pri vi ĉiuj, vi filoj
de trabreĉantoj, tiam mi igus Kapitanon Smollett navigadi kun ni
duonvoje returne, antaŭ ol mi ekfrapus!”
“Nu, ŝajnas al mi, ke ni tamen ĉiuj estas ŝipistoj tie-ĉi,” respondis
la viro Dick.
“Ni ĉiuj estas antaŭkastelaj helpantoj, ci volas diri,” mordis Silver.
“Ni kapablas stiri en iu direkto, sed kiu establos tiun ? Tio estas
je kio vi, mastroj de la fortuno, rompus la dentaron, unu kaj ĉiuj.
Se mi povus fari mian volon, mi igus Kapitanon Smollett manovri
nin ĝis almenaŭ en la alizeoj; tiele ni jam ne bezonus timi miskalkulojn
kaj porciumigojn al unu kulereto da akvo entage. Sed
mi konas vian specion. Mi finos kun ili sur la insulo, tuj post
kiam la grapo estos surŝipe, kaj domaĝe estos. Sed vi neniam
sentas vin feliĉaj ĝis vi ebriiĝis. Diskrevigu min, mia koro sikiĝas,
velante kun tiaj kiaj vi !”
“Trankviliĝu, Longa John,” vokis Israel, “Kiu kontraŭas cin ?”
“Ba, kiom multe da fieraj ŝipoj, ĉu vi pensas, mi jam vidis frakasitaj
? Kaj kiom multe da viglaj knabegoj sekiĝantaj en la suno sur
la Ekzekuta Doko ?” kriis Silver. “Kaj ĉio-ĉi nur pro tiu sama
hasto kaj hasto kaj hasto. Ĉu vi aŭdas ? Mi travivis pli ol nur dutri
okazaĵojn surmare. Se vi nur volus stiradi firman direkton, kaj
teni la nazon en la vento, vi rajdus sur luksoĉaroj. Sed ne, vi ne;
mi konas vin ! Vi nepre havu buŝplenon da rumo morgaŭ, kaj
pendumigos vin mem.”
“Ĉiu scias, ke ci estas speco de monaĥo, John; sed troviĝas aliaj,
kiuj povas manovri kaj stiri sambone kiel ci,” diris Israel. “Tiuj
ŝatis iom da plezuro, sciu. Ili ne estis tiel alt-seke fortkarakteraj,
nene, sed ili sapumis la intestojn, kiel gajaj kompanianoj, ĉiu el
ili.”
“Ĉu vere ?” respondis Silver. “Nu, kaj kie ili estas nun ? Pew estis
tiaspeculo, kaj li mortis kiel almozulo. Flint ankaŭ estis, kaj tiu
mortis pro rumo en Savannah. Ha jes, ili estis lertaj ŝipanoj,
lertegaj ! Nur, kie ili estas nun ?”
129