GAVARO - Cindy

avond, dat ze hem ‘s morgens geaffronteerd hadde, zal ik zo maor es zegge,
kwam ie ‘s avond verhaol haole. Tot knokke is het niet gekomme, want die
kaortjesverkoper bood hem een slokkie an, om het af te drinke. Nou en daor
was die ouwe ook niet vies van, die lustte wel een proppie. Ja jonge, dat was in
de goeie ouwe taid; kom der nou es om,” zuchtte ome Hein, terwijl hij een
slaatje uit zijn koperen tabaksdoos nam.
“Maar vertel es,” vervolgde hij, “die knaop die bai jullie zit, komt ie hier uit
de bais ?”
“Ja, het is ene Jan Buller uit de N---straat.”
“Wat zeg je? Die goser ken ik wel. En heb die dat maissie alleen te graoze
genomme ?”
‘Hij beweert van wel, maar dat is gelogen. Het kind vertelt, dat ze met zijn
drieën waren. Een van het stel had een grote neus.”
“Eén had een grote neus,” herhaalde ome Hein, terwijl hij nadenkend met de
steel van zijn pijp over zijn kale schedel streek, “natuurlijk, ik ben er, russie
!”
“O ja, ome Hein ?”
“Ja, die snuiter met die grote neus moet Gerrit De Groot zain uit de
Appelenstraot. Hai werkt op de groentemarkt. Ze noemen hem de Scheg. Hai
en Jan zain twee gezwore kamerade, je ziet ze altaid saome. Het laike wel
tweelinge. Je moet maor eens verder snorre, je zal zien, dat het em is !”
“Dat lijkt me een uitstekende gedachte, ome Hein. Bedankt !”
Prenita el Misdaad in de Hoofdstad, fare de Karel Groen,
Eksa Adjutanto ĉe la civilpolico de Amsterdamo –
Eldono Daamen, Hago 1955.
117