GAVARO - Cindy

greke korakjiistika ruse ĵargon, suĥaja vjétv
hebree aagaah suome katukieli
helene logos tapeinos sŭahile msemo wa kinyume
hispane germania, jerga svede rotvälska, slang
hindie katthbolii taŝkente arapaĉa
hungare szleng, tolvajnyelv turke hèrsèz dili
La radikoj slang, argo, ĵargon retroviĝas ofte en tiu bunteco, sed
kun malsamaj nuancoj. Aldone, oni ne kredu ke slango estas
ekskluzivaĵo de nia propra tempo. Male, kiel atestas Latino kaj la
helena, ĝi havas malantaŭ si jam respektindan historion. Eĉ la
nomoj en supra listo ŝanĝiĝis laŭ formo kaj laŭ enhavo tra la
tempoj. Do, kiel povas konstati la leganto: unueco aŭ eĉ nur firma
komuna bazo estas apenaŭ trovebla, ĝis eĉ en la nomoj mem.
Pro tio, koncerne al difinoj : Kiam oni konsultas malsamajn
vortarojn, oni renkontas ankaŭ tiom da malsamaj klarigoj, sub
referencovortoj rilate al slango. Plejofte tiuj emfazas “konvenciecon”
kaj “sekretecon” sed, kiel mi pli poste klopodos
demonstri, slango miaopinie estas nur enparte konvencia, kaj
sekreteco estas nur unu inter aliaj ĝiaj aspektoj.
Vide al tiu diverseco kaj malakordo, kaj por ke ne okazu
miskompreno pri miaj personaj eksponoj en postaj ĉapitroj, oni
cedu al mi la lukson sendepende (re)formuli la difinojn “triviala”
kaj “slango” en PIV jene — cetere sen garantio je nepra ĝusteco:
triviala = vulgara en la plej fia aŭ aĉa senco; vulgarega;
slango = pli malpli triviala lingvaĵo, konsistanta el kripligitaj kaj
fremd-originaj vortoj, el kaŝaj metaforoj kaj stilfiguroj, uzata ĉefe
sed ne ekskluzive de malsuperaj sociaj klasoj (precipe sed ne
ekskluzive de krimuloj), kiun lingvaĵon plejparte ne komprenas
kaj malofte uzas la superaj koineon parolantaj klasoj, escepte ene
de iu specifa fako.
Ni nun provu iom situigi la fenomenon en ĝia lingvistika kadro. Mi
jam atentigis pri tio ke “slango” estas nur ĝeneraliga nocio,
universala flago, sub kiu velas multe da ŝipoj, ĉar en realo oni
renkontas plurajn formojn, plurajn slangojn: tiun de la armeo, de
la universitato, de la teatro, de la maristoj, de la muzikistoj, de la
sportistoj, kaj tiel pli kaj tiel plu. Ĉiu medio havas sian propran
tipan ĵargonon el kiu daŭre eskapas terminoj kaj esprimoj al la
10