Erreaktibo organolitikoak sintesi asimetrikoan, aminen ...

Hitzaurrea
Doktore-Tesi hau, kimikari organiko batek farmako berrien ikerkuntzan egin
dezakeen ekarpena da. Osasun arloan, kimika, sendagaien bilakaerako oinarria
da. Era horretan, industria farmazeutikoaren inguruko ikerkuntzan aurki
ditzakegun garaipen aipagarrien artean honako hauek ditugu: infekziogaixotasun
askoren kontrola hasieran sulfofarmakoak erabiliz eta geroxeago
beste eratako antibiotikoak erabiliz, minbizi mota batzuen kimioterapian
lortutako aurrerapena, diabetearen kontrola edo mina arintzeko analgesikoak
eta abar. Hala, Kimika arloan gertatzen diren zientzia aurrerapenengatik, biziitxaropena
gero eta altuagoa da.
Naturak erraz sintetizatzen ditu azido nukleikoak, karbohidratoak, proteinak eta
landareen bigarren mailako metabolismotik sortzen diren produktu naturalak.
Gainera, bizidunetan zehaztasun miresgarriaz erabiltzen ditu. Naturak
eskaintzen dizkigun eta laborategian egiten den molekulen sintesiari, sintesi
totala deritzogu.
Naturan dauden molekula gehienak bata bestearekiko ispilu-irudiak dira.
Molekula horiek kiralak dira eta horiei enantiomeroak deritzegu. Orokorrean,
biologikoki eraginkorrak diren molekulen, hala nola, botiken, perfumeen,
feromonen, uxagarrien, elikadura-gehigarrien, esentzien, gozagarrien eta
abarren, bi enantiomeroetatik, soilik bat da interesgarria.
Beraz, funtsezkoa da enantiomero bakarra sintetizatzea edo enantiomeriagaindikin
altuak ematen dituzten sintesiak egitea, hots, sintesi asimetrikoa
burutzea. Hori da, hain zuzen ere, Doktorego-Tesi honetan lortu dugun
helburua: sintesi asimetrikoa burutzeko bideak garatu ditugu, tartekari
organolitikoak erabiliz karbono-karbono loturak estereoselektibitate altuaz lortu
baititugu.