Erreaktibo organolitikoak sintesi asimetrikoan, aminen ...

S. Arrasate Doktorego-Tesia
produktu naturalen sintesian, horregatik interesgarria da euren estereoselektibitatea
aztertzea.
4.1.1. N-aziliminio ioien bidezko ziklazio estereoselektiboa.
N-aziliminio ioiak, sintesi organikoan erabilera asko dituzten tartekariak dira eta
hauen erabilgarritasuna aplikazio sintetiko askotan isladatzen da. 1
Orokorrean, N-aziliminio ioiak in situ eratzen dira, egonkortasun txikia eta
erreaktibotasun handia baitute. Metodo asko daude N-aziliminio ioiak sortzeko, hauen
artean, iminen N-azilazioa, amiden N-protonazioa eta oxidazioa eta enamiden adizioak
aurki ditzakegu. Hala eta guztiz ere, gehien erabiltzen den prozedura, α posizioan
ordezkatuta dauden amiden heterolisia da, non kantitate katalitikoetan dagoen azido
gogorrekin erreakzionatuz, N-aziliminio tartekaria lortzen den. Jarraian, N-aziliminio
ioiak prozesu itzulezinan erreakzionatzen du π nukleozalearekin, hau, aromatikoa edo
ez aromatikoa izan daitekeelarik (enol eterrak, alkenilsilanoak, organometalikoeratorriak,
alkenoak, alkinoak, binil kloruroak, alilsilanoak, alilestannanoak, tioazetal
zetenikoak, binilsilanoak, propargilsilanoak, etab.) (4.1 Eskema).
100
O OR
N
katalisi azidoa
O
N
4.1 Eskema
Nu
O Nu
2 Parham ziklazioei buruzko azterketa egiteko, ikusi: a) Parham, W. E.; Bradsher, C. K. Acc. Chem. Res.
1982, 15, 300. b) Gray, M.; Tinkl, M.; Snieckus, V. Comprehensive Organometallic Chemistry II; Eds.
Abel, E. W.; Stone, F. G. A.; Wilkinson, G.; Pergamon Press, Oxford, 1995, 11. lib., 66. orr. c) Ardeo,
A.; Osante, I.; Lete, E.; Sotomayor, N. Targets in Heterocyclic Systems; Eds. Attanasi, O. A.; Spinelli, D.;
Italian Society of Chemistry, Roma, 2001, vol. 5, p. 393. d) Sotomayor, N.; Lete, E. Curr. Org. Chem.
2003, 7, 275.
N