ACTA APOSTOLICAE SEDIS - La Santa Sede
ACTA APOSTOLICAE SEDIS - La Santa Sede ACTA APOSTOLICAE SEDIS - La Santa Sede
182 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sposare una donna ammalata e di mettere al mondo figli ammalati ... Pensai perciò di eclissarmi e infatti, con qualche aiuto finanziario datomi dal signor Livio, presso cui lavoravo, me ne andai a Milano ». Cum haec a muliere conventa confirmata atque a testibus probata sint, nullum exsistit dubium de motivo, ob quod vir recusavit nuptias inire cum sua sponsa graviter aegrota. 4. - Pariter ex depositionibus partium et testium certo constat Lu ciani eiusque propinquos tum contra Titum praesentem tum contra absentem coram dno Livio minas mortis pronuntiavisse, atque puellae so rorem etiam viri matrem, insciam tam culpae quam fugae filii, post pro fectum Titi iniuriis affecisse. At minae mortis, quae praecipue a con ventae sorore Aemilia iactatae sunt, non erant verae comminationes, sed potius verba in aestu i rae prolata. Ut id ostendatur, sufficit audire Luciae sororem Aemiliam, quae ad rem haec retulit : « Io era la persona più energica della famiglia e tenevo molto a quella sorella più piccola tanto che le volevo bene come a una figlia... Non nego che, nell'escan descenza, mi uscirono anche parole di minaccia e che dissi al Tito che lo avrei ammazzato se non avesse fatto il suo dovere. Naturalmente — sin cere fatetur testis — lo dissi in atto di rabbia, senza quasi pensare a quel che dicevo e senza aver in animo di attuare la minaccia : ciò sarebbe stato fisicamente impossibile, perchè egli è un uomo ed è molto più grosso di me. Io non credo che egli abbia potuto aver paura di me ; tanto è vero — recte concludit — che non s'indusse affatto a sposare, anzi per evitare il matrimonio se ne fuggì a Milano ». 5. - Profecto tales minae a viro vix considerabantur uti serio pronun tiatae, a quibus sibi grave malum imminere rationabiliter putabat ; potius fugam capessendo vir ostendit se facile molestis instantiis puellae eiusque propinquorum se subtrahere potuisse, et quo facilius periculum hypote- thicum ininarum in sua praesentia prolatarum effugere potuit, eo minus timere debuit minas in sua absentia prolatas, de quibus tantum per lit teras dñi Livii certior factus est. Quare iam excludendum est viro gra vem metum communem incussum fuisse, a quo ut se liberaret, vir coa ctus fuisset eligere matrimonium. 6. - Neque qualificatus metus reverentialis in casu admittendus est. Actoris mater de suo influxu, quem in filium exercuit ut eum ad con trahendum matrimonium induceret, ait haec : « Un giorno (Lucia et Aemilia sorores) mi affrontarono mentre uscivo dalla chiesa di Gesù e Maria e mi fecero una gran scenata sulla pubblica via. Io risposi loro che avevo già richiesto i documenti e che da parte mia ero pronta a fare il possibile perchè il matrimonio si facesse presto. Infatti, non per le
Sacra Romana Bota 183 minacce ascoltate, ma per il dovere di coscienza che profondamente sen tivo, non sapendo scrivere, dettai una lettera alla mia amica L. B. : in questa lettera dicevo a mio figlio che lo avrei disconosciuto se non fosse subito ritornato a fare il suo dovere, cioè a sposare quella ragazza che egli aveva disonorato ... Dopo la mia lèttera venne subito ». Mater igitur filio in mentem revocavit suam obligationem ducendi sponsam a se de- fioratam et praegnantem redditam, eique aperuit se eum filium abdica- turam esse si officium suum adimplere nollet. 7. - Ipse actor de influxu suae matris haec deposuit : « Conosciuto il mio indirizzo, al tempo in cui mi trovavo a Genova, anche lei (sci. mater) mi scrisse : non mi parlò degli insulti che le rivolgevano i parenti di Lucia ma mi fece présente del dovere che avevo di riparare all'onore della ragazza, e di pensare al figlio che stava per nascere ». Quae autem acci derint postquam Romam reversus est, vir sic exposuit : « Io non dicevo di no, ma cercavo di rimandare sperando di poter esimermi dal matri monio. Non trovai però alcun rifugio o alcun consiglio perchè mia madre parteggiava completamente per la Lucia. Mi diceva che il mio era stato un agire da mascalzone, e che era giusto che io dovessi riparare all'onore della ragazza. Aggiunse che non mi avrebbe riconosciuto più per figlio se mi fossi rifiutato ». Quamvis autem mater semel vel bis filio aperuerit sé eum non amplius uti filium consideraturam esse si puellam ducturus non esset, tamen probatum non est filium matrimonium ideo contraxisse, quia secus timuisset incurrere in magnam diuturnam que indignationem matris. Potius apparet virum cessisse matris instantiis, quae ipsi obli gationem contrahendi ante oculos ponebat, eique morem gessisse. 8. - Sane, nullus testis confirmavit matrem institisse sub illis verbis aut filium cessisse ob dictum timorem ; neque ullo modo probatum est matrem adhibuisse media vexantia aut simpliciter iniusta ut filium ad contrahendum permoVeret. Potius testes unice loquuntur de obligatione conscientiae filio a matre in mentem revocata. Matrem adiuvit Rev. P. Narcissus, qui de suo interventu haec retulit : « Dissi infatti qualche parola alla madre di Tito e questa riuscì a far tornare a Roma il figlio. Ebbi anche dei colloqui con quest'ultimo (sci. post eius reditum) e cercai di fargli comprendere le sue responsabilità, spiegandogli anche che non era poi ragionevole aver tanto spavento, poiché anche altre donne ave vano sposato in simili condizioni e le cose erano andate bene ». Hisce et matris monitis Titus serio non restitit, sed — licet aegre —matrimo nium contrahendum acceptavit. De modo autem, quo sese promptum de claravit ad id, nos docet dna T. R., quae in eadem domo ac mater Titi habitabat. « Quel che mi consta — ita haec testis — è che egli era molto
- Page 131 and 132: Acta Pii Pp. XII cilii memoria quin
- Page 133 and 134: Actu Pii Pp. XII 133 eamdem mordicu
- Page 135 and 136: Acta Pii Pp. XII 135 publice Cyrill
- Page 137 and 138: Acta Pii Pp. XII 137 nima erroris s
- Page 139 and 140: Acta Pii Pp. XII longa Ecclesiarum
- Page 141 and 142: Acta Pii Pp. XII nuntium, haec laet
- Page 143 and 144: Acta Pii Pp. XII 143 ut dissidentiu
- Page 145 and 146: Actu Pii Pp. XII 145 Auxilii christ
- Page 147 and 148: Actu Pii Pp. XII 147 partem paterno
- Page 149 and 150: Sacra Congregatio Consistorialis 14
- Page 151 and 152: Sacra Congregatio Rituum 151 Archie
- Page 153 and 154: Sacra Congregatio Rituum 153 corona
- Page 155 and 156: Sacra Paenitentiaria Apostolica 155
- Page 157 and 158: Sacra Romana Rota 157 SACRA ROMANA
- Page 159 and 160: Diarium Romanae Curiae SEGRETERIA D
- Page 161 and 162: An. et vol. XXXVI 26 Iunii 1944 (Se
- Page 163 and 164: Actu Pii Pp. XII 163 derogationis,
- Page 165 and 166: Actu Pii Pp. XII m sollertia deque
- Page 167 and 168: Acta Pii Pp. XII 167 Chiunque osass
- Page 169 and 170: Acta Pii Pp. XII 169 In pochi luogh
- Page 171 and 172: Acta PU Pp. XII 171 E mentre essa n
- Page 173 and 174: lumna et firmamentum veritatis». 7
- Page 175 and 176: Actu Pii Pp. XII 175 giungere ad un
- Page 177 and 178: Sacra Congregatio Consistorialis 17
- Page 179 and 180: Sacra Romana Rota 179 ACTA TRIBUNAL
- Page 181: Sacra Romana Rota 181 dum consentit
- Page 185 and 186: Sacra Romana Rota 185 dère potest
- Page 187 and 188: Sacra Romana Rota 187 16. - Actum c
- Page 189 and 190: Sacra Romana Rota 189 ctum principa
- Page 191 and 192: Sacra Romana Rota 191 eodem institu
- Page 193 and 194: Sacra Romana Rota 193 2° Mutuum ad
- Page 195 and 196: Sacra Romana Rota 195 i due prima d
- Page 197 and 198: Sacra Romana Rota 197 festa in casa
- Page 199 and 200: Saera Romana Rota 199 43, - Iuratae
- Page 201 and 202: An. et vol. XXXVI 28 Iulii 1944 (Se
- Page 203 and 204: Acta Pii Pp. XII 203 onera aliaque
- Page 205 and 206: Acta Pii Pp. XII 205 consensu, omni
- Page 207 and 208: Acta, Pii Pp. XII 207 ALLOCUTIO Sum
- Page 209 and 210: Actu Pii Pp. XII 209 A questa augus
- Page 211: Actu Pii Pp. XII 211 Un'altra consi
- Page 214 and 215: 214 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 216 and 217: 216 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 218 and 219: 218 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 220 and 221: 220 Acta Apostolicae Sedis — Comm
- Page 222 and 223: 222 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 224 and 225: 224 . Acta Apostolicae Sedis - Comm
- Page 226 and 227: 13 » 28 marzo » 1943. » » Acta
- Page 228 and 229: ms Acta Apostolicae Sedis - Comment
- Page 230 and 231: 230 Acta Apostolicae Sedis - Commen
182<br />
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<br />
sposare una donna ammalata e di mettere al mondo figli ammalati ...<br />
Pensai perciò di eclissarmi e infatti, con qualche aiuto finanziario datomi<br />
dal signor Livio, presso cui lavoravo, me ne andai a Milano ». Cum haec<br />
a muliere conventa confirmata atque a testibus probata sint, nullum<br />
exsistit dubium de motivo, ob quod vir recusavit nuptias inire cum sua<br />
sponsa graviter aegrota.<br />
4. - Pariter ex depositionibus partium et testium certo constat Lu<br />
ciani eiusque propinquos tum contra Titum praesentem tum contra<br />
absentem coram dno Livio minas mortis pronuntiavisse, atque puellae so<br />
rorem etiam viri matrem, insciam tam culpae quam fugae filii, post pro<br />
fectum Titi iniuriis affecisse. At minae mortis, quae praecipue a con<br />
ventae sorore Aemilia iactatae sunt, non erant verae comminationes,<br />
sed potius verba in aestu i rae prolata. Ut id ostendatur, sufficit audire<br />
Luciae sororem Aemiliam, quae ad rem haec retulit : « Io era la persona<br />
più energica della famiglia e tenevo molto a quella sorella più piccola<br />
tanto che le volevo bene come a una figlia... Non nego che, nell'escan<br />
descenza, mi uscirono anche parole di minaccia e che dissi al Tito che lo<br />
avrei ammazzato se non avesse fatto il suo dovere. Naturalmente — sin<br />
cere fatetur testis — lo dissi in atto di rabbia, senza quasi pensare a quel<br />
che dicevo e senza aver in animo di attuare la minaccia : ciò sarebbe stato<br />
fisicamente impossibile, perchè egli è un uomo ed è molto più grosso di<br />
me. Io non credo che egli abbia potuto aver paura di me ; tanto è vero —<br />
recte concludit — che non s'indusse affatto a sposare, anzi per evitare il<br />
matrimonio se ne fuggì a Milano ».<br />
5. - Profecto tales minae a viro vix considerabantur uti serio pronun<br />
tiatae, a quibus sibi grave malum imminere rationabiliter putabat ; potius<br />
fugam capessendo vir ostendit se facile molestis instantiis puellae eiusque<br />
propinquorum se subtrahere potuisse, et quo facilius periculum hypote-<br />
thicum ininarum in sua praesentia prolatarum effugere potuit, eo minus<br />
timere debuit minas in sua absentia prolatas, de quibus tantum per lit<br />
teras dñi Livii certior factus est. Quare iam excludendum est viro gra<br />
vem metum communem incussum fuisse, a quo ut se liberaret, vir coa<br />
ctus fuisset eligere matrimonium.<br />
6. - Neque qualificatus metus reverentialis in casu admittendus est.<br />
Actoris mater de suo influxu, quem in filium exercuit ut eum ad con<br />
trahendum matrimonium induceret, ait haec : « Un giorno (Lucia et<br />
Aemilia sorores) mi affrontarono mentre uscivo dalla chiesa di Gesù e<br />
Maria e mi fecero una gran scenata sulla pubblica via. Io risposi loro<br />
che avevo già richiesto i documenti e che da parte mia ero pronta a fare<br />
il possibile perchè il matrimonio si facesse presto. Infatti, non per le