versione pdf - Sardegna DigitalLibrary

E tunciat, tunciat pensende a sa carade sa luna, a s’isteddu c’hat amigu,chi l’ammentan, ammentan un antigucontu ’e fura, sambene e vinditta,chi l’hat nadu sa mama in sa banchitta,a su entu, a sa luna pagu giara.Tand’isclamat: «S’ispigiu ’e totta vista,no hapat male, Gesus soberanu.Prendelis tue a sos malos sa manu,luttos no si repitan nè ruina!».E appenas su die ponet grinas’incaminat a Bunne isculza e trista.Trista chei sas fozas a s’ispinarutas e a sa pedra e a su ludu,chi a sa posta ’e su pé sou nudu,paret chi neran: «Povera Mischina!».71dd