H Σύνθεση με Î”ÎµÏƒÎ¼ÎµÏ Î¼Î­Î½Î¿ Θέμα στην Αγγλική και τη Νέα ... - Nemertes

Κεφάλαιο 2 ο[[ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ]]αµφισβήτηση την παρατήρηση του van Marle, επισηµαίνοντας ότι η δηµιουργίανεοκλασικών συνθέτων, από άποψη σηµασιολογικής διαφάνειας, πλησιάζει αυτή τωνκοινών κεφαλοφόρων συνθέτων (H-compounds), παρά λέξεων που σχηµατίζονταιαπό µη παραγωγικές διαδικασίες. Εξετάζοντας σε βάθος την άποψη του van Marle(1985) αµφισβητεί επιπλέον την παρατήρηση ότι οι οµιλητές πρέπει να έχουν άριστηγνώση της γλώσσας από την οποία προέρχεται ένα µη γηγενές µόρφηµα, ώστε ναείναι σε θέση να το χρησιµοποιήσουν για το σχηµατισµό λέξεων, όπως και την άποψηότι η γνώση ξένων γλωσσών από έναν οµιλητή δεν είναι ικανή να επηρεάσει τοσύστηµα µιας γλώσσας (ten Hacken 1994: 131). Όπως επισηµαίνει, ένα µεγάλοποσοστό των κοινωνικών τάξεων που ασκούν σηµαντική επιρροή στη διαµόρφωσητης «ορθής χρήσης της γλώσσας» γνωρίζουν µια ξένη γλώσσα. Ως παραδείγµατα,αναφέρει την ΑΕ και τη Λατινική στην ουµανιστική Ευρώπη, την Περσική στην Ινδίακατά την αυτοκρατορία των Μογγόλων ή τη Γαλλική στην Ολλανδία τον 19 ο αιώνα.Επιπλέον, επισηµαίνει ότι το τι θεωρείται ως µη γηγενές σε µία γλώσσα είναι κάτιαρκετά υποκειµενικό, καθώς όπως υποστηρίζει και ο Bloomfield (1933), τα µηγηγενή στοιχεία στην Αγγλική αποτελούν µέρος του Αγγλικού λεξιλογίου που απλάχαρακτηρίζονται ως προς την κατανοµή τους στο λεξιλόγιο. Αυτό, κατά τον tenHacken (1994: 132), είναι εµφανές σε γλώσσες όπως η Γαλλική, όπου µόνο µέροςτων στοιχείων µε λατινική προέλευση χαρακτηρίζονται ως µη γηγενή. Εποµένως,αναφορικά µε την σχέση της παραγωγικότητας µε την ετυµολογική γνώση τωνεµπλεκοµένων στοιχείων ο ten Hacken (1994: 132) καταλήγει στην ακόλουθηπαρατήρηση:«Η διάκριση µεταξύ γηγενών και µη στοιχείων βασίζεται κυρίως στη συγχρονικήενδογλωσσική κατανοµή. Το αν η ετυµολογική γνώση ή µη γνώση ξένων γλωσσώνπαίζει κάποιο ρόλο αυτός είναι δευτερεύων. Η εξαίρεση αναφοράς σε αυτή τηδιάκριση σε παραγωγικές διαδικασίες αποτελεί έναν αυθαίρετο περιορισµό τουτοµέα της παραγωγικότητας. Εποµένως αν δεν συµπεριλάβουµε αυτόν τονπεριορισµό στην έννοια της παραγωγικότητας, δεν υπάρχει κάποιος εκ τωνπροτέρων λόγος να ταξινοµήσουµε το σχηµατισµό νεοκλασικών συνθέτων ως µηπαραγωγικό»Ο Bauer (1998) παρατηρεί ότι στην Αγγλική σχηµατίζονται τακτικά καινούργιεςλέξεις είτε µε ξένους είτε µε γηγενείς τρόπους σχηµατισµού, χωρίς αυτό να σηµαίνει37