H Σύνθεση με Î”ÎµÏƒÎ¼ÎµÏ Î¼Î­Î½Î¿ Θέμα στην Αγγλική και τη Νέα ... - Nemertes

Κεφάλαιο 2 ο[[ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ]]προσφύµατα όσο και για τους συνδυαστικούς τύπους και δε χαρακτηρίζειαποκλειστικά τη µία ή την άλλη κατηγορία. Επιπλέον, θεωρεί ότι τα κριτήρια τουµορφοσηµασιολογικού σχήµατος και της παραγωγικότητας δεν είναι ισχυρά καθώςκαι τα δύο χαρακτηριστικά επίσης περιέχουν διαβαθµίσεις, εφόσον υπάρχουνσυνδυαστικοί τύποι, όπως οι bio- και –logy που διακρίνονται από έντονοµορφοσηµασιολογικό «σχήµα» και µεγάλη παραγωγικότητα όπως και τα προθήµατα.Παρόλο που ο Prćić (2005: 17) καταλήγει στον ορισµό πρότυπων ΑΣΤ καιπροθηµάτων, επισηµαίνει ότι µέσα στο σύνολο των ΑΣΤ υπάρχουν ορισµένοι, όπωςοι auto-, giga-, mega-, micro-, mono-, multi-, κ.α., που παρουσιάζουν αρκετέςιδιότητες προθηµάτων και θα µπορούσαν να χαρακτηριστούν ως συγχρονικάπροθήµατα, όχι βέβαια, πρότυπα. Επίσης, παρατηρεί ότι ο διαχωρισµός µεταξύ ΤΣΤκαι επιθηµάτων είναι σαφώς ευκολότερος από το διαχωρισµό µεταξύ και ΑΣΤ καιπροθηµάτων, κάτι που επισηµαίνει και η Warren (1990: 123), γιατί οι ιδιότητές τουςείναι πιο διακριτές, µε εξαίρεση το µορφοσηµασιολογικό «σχήµα» και τηνπαραγωγικότητα που συχνά σηµατοδοτούν τη σταδιακή µετατροπή ορισµένων ΤΣΤσε επιθήµατα. Κάτι παρόµοιο παρατηρεί και η Warren (1990: 124), επισηµαίνονταςότι εφόσον και οι συνδυαστικοί τύποι δεν αποκλείονται από τη διαδικασία τηςγραµµατικοποίησης, ενδέχεται να υπάρχουν µορφήµατα, που σε µια διαχρονικήθεώρηση αποτελούν συνδυαστικούς τύπους, αλλά από συγχρονική άποψηθεωρούνται προσφύµατα. Όλα τα παραπάνω φαίνεται να αποδυναµώνουν παρά ναενισχύουν την κατηγορία των συνδυαστικών τύπων.2.1.2.3 Ως δεσµευµένα θέµατα (‘bound stems’)Αντίθετα από την άποψη ότι τα στοιχεία των λεγόµενων νεοκλασικών συνθέτωναποτελούν είτε προσφύµατα είτε συνδυαστικούς τύπους, τάσσεται µια άλλη οµάδαµελετητών, οι οποίοι υιοθετούν την θεµατική υπόσταση των εν λόγω στοιχείων(Scalise 1984, ten Hacken 1994, Adams 2001, Baeskow 2004, Ralli 1988, 1992).Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο Bauer (1979) απορρίπτει την προσφυµατικήυπόσταση των στοιχείων αυτών προβάλλοντας το επιχείρηµα ότι µια δοµή πουαποτελείται µόνο από προσφύµατα δεν είναι επιτρεπτή στο σχηµατισµό λέξεων, κάτιπου επισηµαίνει και ο Scalise (1984: 75) προβάλλοντας το παράδειγµα της λέξηςFrancophile (‘γαλλόφιλος’), η µορφολογική κατηγορία της οποίας δε θα µπορούσενα προσδιοριστεί υπό µια τέτοια θεώρηση των συστατικών της στοιχείων ([[franco] Pre[phile] Suf ] ? ).16