H Σύνθεση με Î”ÎµÏƒÎ¼ÎµÏ Î¼Î­Î½Î¿ Θέμα στην Αγγλική και τη Νέα ... - Nemertes

Κεφάλαιο 2 ο[[ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ]]συµπεριλαµβάνουν τύπους όπως [hyper#], [neo#], [auto#], [mono#], [electro#] κ.α.µεταξύ των προθηµάτων της τάξης ΙΙ 6 . Είναι προφανές ότι, όλοι οι παραπάνωµελετητές προσεγγίζουν τις λέξεις µε νεοκλασικά στοιχεία περισσότερο ωςπεριπτώσεις παραγωγής παρά ως περιπτώσεις σύνθεσης και τα συστατικά τουςµάλλον ως προσφύµατα, ανάλυση που όµως αποδεικνύεται αρκετά προβληµατική(Baeskow 2004: 61), όπως θα δούµε στη συνέχεια.2.1.2.2 Ως συνδυαστικοί τύποι (‘combining forms’)Κατά του προσφυµατικού χαρακτήρα των εν λόγω στοιχείων τάσσεται ο Bauer(1979), καθώς, όπως επισηµαίνει, κάτι τέτοιο επιτρέπει την ύπαρξη λέξεωναποτελούµενων µόνο από ένα πρόθηµα και ένα επίθηµα, χωρίς καµία ρίζα, δοµή πουδε θεωρείται επιτρεπτή στο σχηµατισµό λέξεων. Το γεγονός αυτό καθώς και ηµεγαλύτερη σηµασιολογική πυκνότητα που παρατηρείται στα δεσµευµένα θέµατα(π.χ. socio- και eco-), σε σχέση µε τα προθήµατα που έχουν πιο λειτουργική χρήση(π.χ. pre- και un-), τον οδηγούν στην υιοθέτηση του όρου «συνδυαστικός τύπος» γιατα εν λόγω στοιχεία (Bauer 1983, 1998), άποψη που υποστηρίζουν και οι Adams(1973), Warren (1990), Cannon (1992), Lehrer (1998) και Prćić (2005, 2008).Επιπλέον, διακρίνει µεταξύ Αρχικών Συνδυαστικών Τύπων (ΑΣΤ) (Initial CombiningForms), όπως astro-, electro-, hydro- και Τελικών Συνδυαστικών Τύπων (ΤΣΤ) (FinalCombining forms), όπως -crat, -naut, -phile, -phobe (Bauer 1983: 214).Η διάκριση αυτή προκύπτει από ορισµένες διαφορές που παρατηρεί µεταξύ τωνστοιχείων που καταλαµβάνουν αρχική και τελική θέση µέσα σε µια λέξη, όπως είναιγια παράδειγµα, οι συνδυαστικές ιδιότητες και η µορφή τους, που στους ΑΣΤφαίνεται να είναι πιο συγκεκριµένη, περιλαµβάνοντας σχεδόν αποκλειστικά ένα6 Η διάκριση µεταξύ των προσφυµάτων της Τάξης Ι και της Τάξης ΙΙ είναι αντίστοιχη της διάκρισηςµεταξύ των προσφυµάτων στα όρια µορφηµάτων και στα όρια λέξεων (Chomsky & Halle 1968), σταΕπίπεδα Ι και ΙΙ (Pesetsky 1979, Kiparsky 1982) και στα Στρώµατα Ι και ΙΙ (Halle & Vergnaud 1987).Τα προσφύµατα διακρίνονται στις Τάξεις Ι & ΙΙ ανάλογα µε τις φωνολογικές και µορφολογικές τουςιδιότητες. Για παράδειγµα, σύµφωνα µε τη Siegel (1974) τα προσφύµατα της Αγγλικής που ανήκουνστην Τάξη Ι, όπως -ion, -ity, -al και -ive προκαλούν µετακίνηση του τόνου (π.χ. párent-paréntal,prodúctive-productívity), ενώ τα προσφύµατα της Τάξης ΙΙ, όπως -ness, -hood, -ful και –ly, είναιουδέτερα ως προς τον τονισµό (π.χ. párent-párenthood, prodúctive-prodúctiveness). Επιπλέον,σύµφωνα µε τη Γενίκευση της Σειράς Προσφυµάτων (‘Affix Ordering Generalisation’), ταπροσφύµατα της τάξης Ι µπορούν να παρεµβάλονται µεταξύ προσφυµάτων της τάξης ΙΙ, ενώ τοαντίθετο δεν είναι δυνατό (π.χ. *hopefulity).12